آرت کافه:سیدرضااورنگ-سینمای جهان،آیینه ای است تا علاقه مندان این هنر جذاب در سراسر جهان، در آن به تماشای فیلم های مختلف بنشینند و لذت ببرند.امروز کمتر کشوری وجود دارد که پرده سینماهایش را روی فیلم های کشورهای دیگر بسته باشد.از سال های دور،سینماهای ممالک مختلف دنیا،همزمان با کشور تولید کننده فیلم را اکران می کرد.در کشور ایران نیز چنین بود.از آن سال ها تا کنون سینمای جهان بسیار پیشرفت کرده است.امروز با دیجیتالی شدن سینما، اکران فیلم ها بسیار گسترده تر شده.به گونه ای که درده ها کشور و هزاران سینما ،مخاطبان می توانند همزمان و در یک ساعت به تماشای فیلم ها بنشینند.متاسفانه سینمای ایران از معدود سینماهای جهان است که از قافله عقب افتاده است.فیلم های خارجی در کشور بسیار پرطرفدار است،اما سیاستی غلط که توسط چند تهیه کننده محدودگر به سینما تحمیل شد، عاشقان سینه چاک سینما را از دیدن فیلم های روز دنیا محروم کرد.
عاشقان سینما که عشق شان سینما رفتن و دیدن فیلم های خوب خارجی بود، با این سیاست غلط از رفتن به سینما خودداری کردند،زیرا عده ای که همه چیز را برای خود می خواستند ،حقوق حقه آنان را زیر پا گذاشته و پایمال کردند.
وقتی عاشقان سینما از رفتن به سالن های جذاب و سرگرم کننده خودداری و آن را تحریم کردند،بر سر سینما بلایی آمد که باید می آمد.این وضعیت ناگوار باعث شد،سینمادارانی که زمانی سالن های سینمای شان لبریز از تماشاگر بود،به خاطر بهم ریختن دخل و خرج ،با دلی شکسته و جیبی خالی سینماهای خود را یکایک تعطیل کنند.
طولی نکشید که این سونامی اکثر سینماها را تعطیل و ویران کرد.
آنانی که اکران فیلم های خارجی را ممنوع و محدود کردند،دلیل واهی شان این بود که می خواهند با این کار به سینمای ملی و تولید کنندگان داخلی کمک کنند،اما نه تنها کمک نکردند،بلکه سینمای ایران را دچار مشکلات عدیده کردند،به گونه ای که خیلی زود به نفس نفس افتاد.
سینماداران بسیار تلاش کردند و می کنند تا دوباره اکران فیلم های خارجی در کشور آغاز شود،اما تا کنون ناکام مانده اند،زیرا زورشان به زورمداران نرسید و انگار نخواهد رسید!
سینماداران همه به خوبی می دانند اکران فیلم های خارجی نوشداروی سینمای ایران است.از نظر سینماداران باید اکران از تنوع برخوردار باشد تا مخاطبان خودشان فیلم دلخواه خویش را انتخاب کرده و به تماشا بنشینند.اکران چند فیلم معدود ایرانی و وادار کردن سینماداران به نمایش آنها،هم توهین به سینماداران است و هم علاقه مندان سینما.انتخاب حق مخاطب است،چرا این حق از آنان سلب شده؟چگونه عده ای به خود حق داده و می دهند برای علاقه مندان سینما تصمیم بگیرند؟!چرا مدیران سینمایی با این گروه محدود و معدود برخورد نمی کنند؟ چرا به آنان اجازه می دهند برای مخاطبان سینما تعیین تکلیف کنند؟
روسای سابق و اسبق سازمان سینمایی، بسیار مشتاق بودند تا دوباره فیلم های خارجی اکران شوند،اما زورشان به این عده معدود سودجو نرسید.
سینماداران هنوز امیدوارند مدیری جسور بر مسند سازمان سینمایی بنشیند، این عده انگشت شمار را سرجای شان نشانده و اکران فیلم های خارجی را دوباره اکران کند.
رییس جدید سازمان سینمایی که به زودی معرفی خواهد شد،باید حق مردم و سینماداران را احقاق کند تا مخاطبان با سینما قهر کرده دوباره به سالن ها هجوم آورند.این باید اولویت رییس جدید باشد،اگر وی مانند روسای دیگر این مهم را نادیده بگیرد،وضعیت از این هم بحرانی تر خواهد شد.آمار نشان می دهد در حال حاضر مردم ایران ،هر ۹ سال یک بار و یا اگر خوشبینانه فکرکنیم،هر چهارسال یک بار به سینما می روند!این یعنی فاجعه،فاجعه ای که عده ای سودجو آفریدند.
اگر مدیران سینمایی چاره ای نیندیشند،دیر نباشد که قلب سینمای ایران از تپش بیفتد و دیگر به تپش درنیاید!
