به گزارش آرت کافه به نقل از بی بی سی،«آثار هنری به روشنی از خویش سخن میگویند». این جملهای بود که آرتمیزیا جنتیلسکی در ۱۶۴۹ در نامهای به حامی اش نوشت و از این طریق آگاهی خویش را از موقعیت دشوارش به مثابه یک زن نقاش در دنیای هنر آن زمان نشان داد. او با آنکه به خوبی میدانست راه بس دشواری در پیش دارد که در مقام هنرمند جدی گرفته شود، به کار خود و تواناییهایش ایمان داشت.
نقاشیهای جنتیلسکی را با زنان نیرومندی که به تصویر میکشید و رنگهای زنده و بیان صریح غافلگیرکنندهاش میشناسند. سرگذشت او داستان استعداد، ایستادگی، انعطاف و ارادهای آهنین است.
جنتیلسکی پیش از آن که به یکی از برجستهترین نقاشان ایتالیایی در دوران خود بدل شود، باید از پس آسیب های فردی و خجلت ناشی از رسوایی عمومی برمیآمد. آموزگار نقاشیاش در ۱۷ سالگی به وی تعرض کرد و او ۷ ماه پرجنجال و ننگ را پشت سر نهاد تا بتواند ثابت کند که حقیقت را میگوید. در نهایت جنتیلسکی در دورانی که نقاشی هنری کاملا مردانه تلقی میشد و زنان هنرمند در آن بسیاراندک بودند به جایگاه یک نقاش موفق بینالمللی ارتقا یافت.
نگارخانه ملی لندن به تازگی یکی از تابلوهای رنگ و روغن او را خریده؛ خودنگارهای که در آن آرتمیزیا خود را در هیات قدیسه کاترین اسکندریه نقاشی کرده است. هم اکنون این اثر در دست مرمت است و قرار است سال ۲۰۱۹ به نمایش درآید. افزودن این نقاشی به مجموعه نگارخانه ملی از جمله اقداماتی به شمار میآید که آشکارا با قصداصلاح و بهبود ناهمترازی آثار موزه از جنبه جنسیتی انجام شده است. شگفتآور است که در حال حاضر فقط ۲۰ اثر در نگارخانه ملی میتوان یافت که به دست زنان خلق شده اند.