برخی از بازیگران، هم به خاطر توانایی هنری و فیزیک مناسب خود و هم نوع فیلم هایی که در آن بازی می کنند، در آسمان سینمای جهان تبدیل به یک ستاره می شوند. بعضی از بازیگران نیز با وجود توانایی بالایی که در بازیگری دارند، اما به خاطر فیزیک نه چندان مناسب خود و گونه ای از فیلم هایی که در آن بازی می کنند، هرگز به یک ستاره تبدیل نشده و نخواهند شد، ولی تاریخ سینما آنان را در حافظه خود حفظ کرده و مدیون شان بوده و خواهد بود. یکی از این بازیگران، بی شک تام کورتنی، بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای انگلیس و جهان است.
تام کورتنی از فیزیک چهره مناسبی برخوردار نبود و نیست، اما توانایی بالایی در بازیگری و ارائه نقشی که به او محول می شد را داشت. هر نقشی که به وی داده می شد، آن کاراکتر را به بهترین وجه به تصویر می کشید، به گونه ای که تماشاگر احساس می کرد، تام کورتنی بازیگر نیست، بلکه همان کاراکتر است. وی سال ۱۹۶۰ وارد تئاتر شد و سه سال بعد در نخستین کار سینمایی خود، نقش اول فیلم «تنهایی یک دونده دو استقامت» را به عهده گرفت و چقدر عالی از عهده این نقش سخت و غیرقابل تکرار بر آمد. تام کورتنی در این فیلم نقش جوانی را بازی کرد به نام کالین اسمیت که به دلیل بی عدالتی هایی که در جامعه صورت می گرفت و خود یکی از قربانیان آن بود، سعی داشت از مسوولان و اجتماع انتقام بگیرد. او در خانواده ای زندگی می کرد که پدر کارگرش به علت بیماری ناشی از شغلش پس از مدت ها بیماری از دنیا می رود. هر چند که او اعتقاد داشت مادر با ترفندی پدرش را از بین برده تا بتواند هر چه سریع تر پول بیمه عمر او را بگیرد. وی جوانی رو راست و بی ریا بود، برای همین با آدم هایی که نمادی از ریاکاری جامعه بودند مشکل داشت و دائم با آنان برخورد می کرد. مادر پس از مرگ همسرش، پول بیمه عمر را دریافت کرده و با آن هر آنچه احتیاج داشت را برای خانه، خود و دیگر فرزندان می خرد، اما پسر بزرگش کالین هرگز با این پول چیزی برای خود نخرید، حتی پولی که مادرش به او می دهد را در اتاقی که پدرش در آن فوت کرده به آتش می کشد. کالین دوستی دارد که بیشتر اوقات خود را با وی می گذراند. با همین دوست است که به یک نانوایی دستبرد زده، سپس دستگیر و به محل نگهداری جوانان بزهکار منتقل می شود.
وی در آنجا به علت توانایی در دویدن مورد توجه رییس مرکز قرار گرفته و وی از او حمایت می کند تا در مسابقه ای که بین جوانان مرکز تحت ریاست او و یکی از دبیرستان های معروف شبانه روزی قرار است برگزار شود برنده بخش دو استقامت شود.
کالین اسمیت در مسابقه همه را جا می گذارد، اما درست زمانی که رییس زندان و بقیه مطمئن می شوند او نفر اول این دو استقامت است، نزدیک نوار پایان مسابقه می ایستد و اجازه می دهد حریفش به پیروزی برسد. بدین طریق انتقام خود را از اجتماع و برخی از مسوولانی که در این نابسامانی دخیلند می گیرد. نکته قابل توجه در این مرکز این است که جوانان بزهکار در کارگاه های آنجا به جای اینکه درست کردن را یاد بگیرند تخریب کردن وسائل باقی مانده از زمان جنگ را می آموزند. تام کورتنی به بهترین وجه نقش کالین اسمیت را بازی کرده و خود را به عنوان یک بازیگر توانا مطرح می کند، با اینکه این اولین حضور سینمایی وی بود. کورتنی با نقش آفرینی فنی و زیبای خود افکار و رفتار جوانان آن دوره تاریخ کشور انگلیس را به تصویر می کشد. بازی موثر تام کورتنی باعث شد فیلم بر تماشاگران و منتقدان نیز تأثیرگذار باشد. وی توانست با اولین نقش آفرینی خود در عالم سینما نامی برای خود دست و پا کند. کورتنی با وجود توانایی ذاتی، در دوره بازیگری خود فیلم های زیادی بازی نکرد، اما هر بار که روی پرده رفت بازی اش مورد تحسین قرار گرفت. وی سال ۱۹۸۳ برای بازی در فیلم «متصدی لباس» کاندید جایزه اسکار شد.
یکی از بازی های ماندگار و تکرار نشدنی تاریخ سینما، بازی تام کورتنی در نقش ایوان در فیلم «یک روز از زندگی ایوان دنیسوویچ» بود. وی در این فیلم نقش یک زندانی مفلوک در اردوی کار اجباری «گولاگ» را که برای زنده نگه داشتن خود دست به هر کاری می زند، به خوبی بازی می کند. مطمئناً هر بازیگر دیگری جز کورتنی این نقش را بازی می کرد، هرگز نمی توانست از عهده آن بر آید. کورتنی با بازی در نقش ایوان توانست نام خود را ماندگار کند. هر چند اکثر تماشاگران و برخی منتقدان تام کورتنی را به خوبی نمی شناسند، اما این قضیه از ارزش های این بازیگر توانا کم نمی کند. تام کورتنی ها شاید ستاره نشدند، اما بازیگران توانایی بودند که نقش های ماندگار از خود به جا گذاشتند. بازیگرانی چون تام کورتنی غریبه های آشنایی هستند بر پرده سینما که باید به آنان احترام گذاشت. خوب است سالن های سینمای ایران نیز در مقاطع مختلف فیلم های خوب کلاسیک جهان را روی پرده آورند تا هم یادی از این آثار شود و هم رونق سینماها را نیز در پی داشته باشد.
