
هنگامی ادامه داد: از ۳ سال پیش بخش «بهعلاوه فجر» (در حقیقت بخش خصوصی) به جشنواره تئاتر فجر اضافهشده و از این طریق برنامههای این سالنها در کنار جدول برنامههای جشنواره فجر قرار گرفت. درنتیجه مخاطبان جدیدی به مخاطبان قبلی و همیشگی جشنواره افزوده شدند. بهعنوان مثال مهمانان خارجی جشنواره در این سالها به این سالنها رفته و نمایشها را دیده و از این طریق ارتباطات و مراودات تئاتری شکلگرفته و همین امر باعث انتقال اندیشه شده است.
این کارگردان تئاتر درباره نحوه شرکت در این بخش گفت: «بهعلاوه فجر» با مدیران سالنهای خصوصی طرف است. اگر کسی مایل بود نمایش او در بخش «بهعلاوه فجر» حضورداشته باشد، باید به یکی از سالنهای خصوصی حاضر در جشنواره درخواست بدهد و با مدیران سالن به این توافق برسد. پس گروههای تئاتری با ما ارتباط مستقیم ندارند و مناسبات بین مدیران سالنها و هنرمندان است.
وی در ادامه افزود: طبق اعلام فراخوان، این بخش صرفاً پذیرای درخواست از سوی تماشاخانههایی خواهد بود که از تاریخ ۱۰/۰۱/۹۷ تا زمان ارائه تقاضا به مدت ۶ ماه فعالیت مستمر داشتهاند.
هنگامی با اشاره به این نکته که درخواست کتبی سالنها برای شرکت در جشنواره باید تا ۳۰/۰۸/۱۳۹۷ به دبیرخانه ارائه شود، گفت: ضروری است برنامههای اجرائی سالنهای متقاضی در ایام جشنواره تا ۰۱/۱۰/۱۳۹۷ به دبیرخانه ارائه شود.
کارگردان نمایش «باغوحش شیشهای» درباره درخواستهای رسیده به این بخش توضیح داد: تاکنون درخواستهایی داشتهایم که برنامههای بسیار خوبی هم ارائه کردهاند. هدف ما در این بخش کمیت نیست و به این فکر نمیکنیم که همه سالنهای خصوصی درخواست بدهند و ما همه آنها را بپذیریم، بلکه تمرکز ما کیفیت این سالنها و برنامههای آنهاست تا اینگونه بتوانیم در مسیر استاندارد شدن حرکت کنیم.
البته ما بسیار خوشحال میشویم اگر همه سالنها با برنامههای عالی و متنوع هنری و درشان جشنواره درخواست حضور در جشنواره داشته باشند.
هنگامی درباره کمکهزینهای که از طرف جشنواره به این سالنها داده میشود گفت: گروههای تئاتری توجه داشته باشند که کمکهزینه در این بخش به مدیران داده میشود و بسته به اینکه آن سالن چه برنامههایی در این ایام دارد این کمکهزینه متغیر است.
وی در پایان افزود: من بهعنوان یک هنرمند تمامی مشکلات بخش خصوصی را درک میکنم و میدانم که مدیران سالنها با چه عشقی این بخش را سرپا نگهداشتهاند. بخش خصوصی جوان و تازهنفس و حل مشکلات آن نیازمند زمان است. مدیران سالنها انتظار نداشته باشند جشنواره فجر تمام مشکلات آنها را حل کند. جشنواره تئاتر فجر هم شخصیتی مانند آنها دارد و در تمام این ۴۰ سال با مشکلات زیادی خود را سرپا نگهداشته است. این توقع که چون شما به ما پول نمیدهید پس ما در جشنواره شرکت نمیکنیم یا این ادبیات که شما برای ما چهکار میکنید اگر ما به جشنواره بیاییم، ادبیات درستی نیست. جشنواره فجر نمیتواند حلال همهی مشکلات تئاتر باشد.
جشنواره تئاتر فجر ویترینی سالیانه است برای حضور هرچه فعالتر ما در کنار هم. خصوصی و دولتی هم ندارد. ما همه دغدغه تئاتر داریم، پس با تفکراتی که مناسب رشدمان نیست سد راه هم نشویم.