هر کشوری برای برپایی جشنواره ها ظرفیت خاصی دارد. در سینمای ایران سال های سال است که این ظرفیت پر و سرریز شده است،اما همچنان زهر در این جام شرنگ می ریزند،چرا؟!
سینمای ایران کجای سینمای جهان قرار دارد که باید این همه جشنواره های بی خاصیت داشته باشد و انبوهی از بودجه بیت المال مردم خرج آنها شود.نان شب مردم واجب تر است یا برپایی جشنواره های غیر استاندارد و زیر صفر؟!
سینمای امریکا و اروپا با آن صبغه تاریخی و هنری،حتی نیمی از جشنواره های ایران را ندارند و نخواهند داشت،زیرا آنها حرفه ای هستند و دست شان راست راست!آنها به هنر و اعتلای سینمای شان فکر می کنند،نه به قلمبه شدن جیب های خود.برای همین است که جشنواره های موفق و جهانگیری دارند.
کجای دنیا مدام به دنبال دستاویزی هستند که جشنواره ای راه بیندازند تا از بیت المال مردم برداشت کرده و در جیب خویش واریز کنند؟!
جشنواره «شهر» و «بیطار» و غیره و غیره به چه کار سینمای ایران می آیند به جز هدر دادن وقت و بلعیدن بودجه مردم؟! منتقدان خارجی وقتی می شنوند که چنین جشنواره های خنده داری در ایران برگزار می شود،خودشان و قلم شان به قهقهه می افتند!چرا سینمای ایران را سکه یک پول کرده و آبرویش را می برید؟
دیروز اختتامیه جشنواره فیلم کوتاه بود،امروز افتتاحیه جشنواره رشد! بگذارید اهالی رسانه،سینماگران و مخاطبان نفس بکشند،چرا نفس شان را بند می آورید؟!این فقط ایرانیان هستند که شور همه چیز را در می آورند،به کائنات سوگند که هیچ جای جهان این گونه نیست،حتی کشورهایی که باید روی نقشه با میکروسکوپ مکان شان را پیدا کرد!
اگر این جشنواره های غیر قابل شمارش،کذایی و بی ریشه که قرار بود و هست سینمای ایران را در جهان اعتلا دهند،چرا اعتلا نمی دهند؟چرا از وقتی که تعداد جشنواره ها زیاد شده سینمای ایران به جای چاق شدن نفسش به روغن سوزی افتاده است؟
اکثر قریب به اتفاق جشنواره های فیلم و غیره که در ایران راه اندازی شده و می شود،فقط برای پر کردن جیب عده ای و کسب وجهه کذایی است و بس،هیچ کارکرد دیگری نداشته و ندارد!
چرا آنانی که برپایی جشنواره برای شان سود کلان و دستمزد چرب دارد و مدام فریاد می زنند باید بیش از این جشنواره در کشور راه انداخت،از جیب نامبارک خودشان مایه نمی گذارند و جشنواره برپا نمی کنند؟چرا مدام دست در جیب بیت المال مردم کرده و می خواهند بکنند؟!
در سازمان پرخرج سینمایی که مدام مجوز برپایی جشنواره صادر کرده و می کند،حتی یک کارشناس و متخصص واقعی سینما وجود ندارد،چه در جمع مشاوران،چه شوراهای بی حساب و کتاب و چه در کادر سازمانی،اگر هم به ندرت یافت شود،به خاطر منافع مالی و کاری خویش،نه تنها در قبال فجایع سکوت می کند ،بلکه در آتش نیز می دمد تا به دلخواه خود که همانا پول و مقام است برسد.این را حاضرم شهادت دهم و برایش سوگند یاد کنم!زیرا اگر غیر از این بود وضعیت سینمای ایران چنین آشفته و بلبشو نبود که هرکس ساز خود را بزند و خر خویش براند!
متاسفانه جشنواره های دولتی و مهم ایران که در راس آن جشنواره فیلم فجر قرار دارد نیز تبدیل به یک بیلان کاری و اداری شده اند که جز آسیب زدن به پیکر نحیف سینمای ایران و بلع بیت المال،هدف دیگری ندارند.
جشنواره فیلم رشد نیز که روزگاری بسیار مهم و تاثیرگذار بود،امروز فقط یک دستورالعمل اداری است که باید انجام شود،خوب برگزار شدن و نشدنش مهم نیست،فقط باید بودجه ای هدر برود که می رود!
راه اندازی جشنواره های گوناگون و بی خاصیت دولتی در سراسر کشور،به خصوص تهران،باعث شده سینمای ایران به جای صعود به قله موفقیت، با سر به عمق عمیق ترین دره، یعنی فیلمفارسی سقوط کرده و همانجا اطراق کند!
امروز در سالن های نمایش فیلم ،به جای فیلم های جذاب و دیدنی ایرانی و خارجی،فیلمفارسی های بی کیفیت و تهوع آور روی پرده سینمای ایران جولان داده و مدام از سوی سازمان سینمایی و مشاوران ریز و درشتش حمایت می شوند.وقتی مدیری بهترین فیلمی که در سینما دیده «آقا مهدی کله پز» و امثال آن باشد،اگر غیر از این عمل کند باید شک کرد!
نفس سینمای ایران در ازدحام جشنواره های بی خاصیت بند آمده،جمع کنید این بساط های دورهمی را که جز تخریب هنر هفتم و چرب کردن سبیل عده ای،هدف و دستاورد دیگری نداشته و ندارد!
@nasrodinmolla
