وی افزود: جشنواره «سیمرغ» توانسته است، افراد جدیدی را به حوزه فرهنگ و هنر معرفی کند؛ افرادی که خاستگاه شان علوم پزشکی بوده است؛ معتقدم مداومتی که دست‌اندرکاران و مسوولان جشنواره در برگزاری این رویداد بزرگ به خرج داده‌اند جای قدردانی دارد؛ یکی از معضلات جشنواره‌ها معمولاً عدم مداومت و استمرار در برگزاری است؛ زیرا بسیاری از جشنواره‌ها کارکرد مقطعی دارند و با یک تغییر و تحول ممکن است برگزاری آنها منتفی شود؛ در حالی‌که جشنواره‌ها زمانی می‌توانند کارکرد خودشان را ایفا کنند که مداومت و استمرار داشته باشند.
عسگرپور با اشاره به تغییرات و پیشرفت‌های تکنولوژیک در عرصه فیلمسازی گفت: تغییرات فناورانه، ممکن است روند فیلمسازی را ساده‌تر نشان دهد؛ به همین خاطر این رشد تکنولوژیک منجر به افزایش قابل‌توجه آثار ارسالی به جشنواره‌ها شده است؛ اگرچه آمار و ارقام کمی همیشه برای دست‌اندرکاران و مخاطبان جشنواره‌ها مهم است، اما درصورتی‌که این کمیت با کیفیت آثار پیوند نخورد، جشنواره‌ها رسالت شان را به انجام نرسانده‌اند.
وی با اشاره به اینکه بخش فیلم جشنواره سیمرغ در بعد کیفی رشد خوبی را در دوره‌های اخیر به نمایش گذاشته است و امیدوارم در دهمین دوره نیز این روند رو به رشد ادامه داشته باشد، عنوان کرد: در بخشِ کمی این رویداد فرهنگی و هنری نیز تا اندازه زیادی اطمینان داریم که آمار آثار ارسالی، قابل‌توجه خواهد بود.
عسگرپور با طرح این پرسش که با آثار برتر جشنواره چه می‌توان کرد و چه فضایی را برای آنان می‌توان شکل داد؟ گفت: پاسخ این سؤال تا اندازه زیادی به مسوولان جشنواره و تلاش آنان در جهت امکان بروز این آثار در رسانه‌هایی نظیر تلویزیون برمی‌گردد و اگر این مهم نیز انجام شود، می‌توان گفت جشنواره بخش زیادی از رسالتش را انجام داده است.
وی در پاسخ به سؤالی در خصوص آسیب‌شناسی آثار جشنواره، بخشی از ایرادات آثار ارسالی را متوجه تغییرات تکنولوژیک دانست و توضیح داد: تغییرات تکنولوژیک یعنی تبدیل‌شدن فیلم به دیجیتال؛ این تغییرات علی‌رغم تمام مزایایی که دارد، اما یک عیب و آسیب عمده را با خود همراه کرده و آن آسیب این است که افراد فکر می‌کنند به‌راحتی می‌توانند فیلم بسازند؛ اتفاقی که در بسیاری از جشنواره‌های معتبر جهانی نیز شاهد رخ دادن آن هستیم. معتقدم باید روی این آسیب، کار کرد؛ توصیه‌ام به دست‌اندرکاران جشنواره سیمرغ نیز این بود که ارتباط مستمر و مکرری با علاقه‌مندان به فیلمسازی داشته باشند و کارگاه‌های متعددی برای علاقه‌مندان پیش از شرکت در جشنواره تدارک ببینند و این افراد را به‌عنوان کسانی که ظرفیت ورود به خانواده فیلمسازی کشور را دارند، رها نکنند و ارتباط تنگاتنگی با این عده داشته باشند.
دبیر بخش فیلم نهمین دوره جشنواره بین‌المللی سیمرغ عنوان کرد: گاهی اوقات نداشتن یک سوژه و فکر خوب تمام امکانات و زحمات ساخت یک فیلم را بر باد می‌دهد؛ یکی دیگر از اتفاقات بدی که دیجیتالی‌شدنِ فیلمسازی برخلاف انتظار در پی داشته است، محدود کردن دایره سوژه‌ها است و این معضل به دلیل سهل‌الوصول شدن فیلمسازی است؛ یعنی افراد ممکن است به دنبال سوژه‌های تکراری بروند؛ این‌یکی از نکاتی است که شرکت‌کنندگان باید موردتوجه قرار دهند؛ به‌طور مشخص به علاقه‌مندان شرکت در بخش فیلم جشنواره توصیه می‌کنم که سختگیرانه به موضوع نگاه کنند؛ زیرا آثار تولیدی در کارنامه آنان باقی خواهد ماند و در آینده افراد را بر اساس همین آثار و کارنامه می‌سنجند و به داوری می‌نشینند؛ بنابراین ضروری است علاقه‌مندان به شرکت در بخش «فیلم» فراموش نکنند که این آثار در حافظه‌ها باقی می‌ماند و اگر سهل‌انگارانه از آن بگذرند ممکن است که در آینده شرایط رشدشان را فراهم نکند. بنابراین هر پروژه باید به‌عنوان یک پروژه مهم تلقی شود و از بعد تکنیکی نیز موردتوجه سازندگان قرار گیرد؛ داوران و البته مخاطبان نیز در مواجهه با آثاری که سختگیرانه ساخته‌شده‌اند و دقت را در ساخت اثر در نظر گرفته‌اند، برخورد متفاوتی خواهند داشت و این سختگیری در نهایت، باعث می‌شود که یک اثر ماندگار شود.
جشنواره بین المللی «سیمرغ» با شعار «سالم زیستن، هنر است» در پنج بخش تئاتر، فیلم، ادبی، هنرهای تجسمی و موسیقی، تابستان ۱۳۹۸ در شهر تهران برگزار خواهد شد.
