لابراتوار وزارت ارشاد را باید مهم ترین و شلوغ ترین آنها دانست،زیرا اکثر فیلمسازان نگاتیو های خود را برای ظهور و چاپ به این مکان می آوردند،چون این لابراتوار دارای متخصصانی درجه یک بود و مورد اطمینان.
پس از پیروزی انقلاب اهمیت آن دو چندان شد،به ویژه پس از راه اندازی جشنواره فیلم فجر.یادش بخیر روزهایی را که در راهروی این لابراتوار مهم آمد و شد زیاد جریان داشت و فیلمسازان مدام پیگیر کار بودند تا فیلم شان برای نمایش در جشنواره آماده شود.خدا می داند متخصصان و دیگر کارکنان این مکان خاطره انگیز و مهم چقدر بی خوابی کشیدند و خون دل خوردند که آثار سینمایی را به موقع آماده کنند تا شرمنده روی سینماگرانی که نگران آماده شدن فیلم شان بودند نشوند.
به جرات می توان گفت که بچه های لابراتوار مظلوم ترین و بی ادعاترین بخش سینمای ایران بودند و هستند.هیچ وزیر و مدیری قدر این مردان و زنان زحمتکش را ندانست و نمی داند.اکثر آنان به دنبال عکس گرفتن با بازیگران و کارگردانان معروف بوده و هستند تا خودنمایی کرده و در رسانه ها منتشر کنند.کدام وزیر ارشاد یا رییس سازمان سینمایی را سراغ دارید که با عوامل بی ریای لابراتوار وزارت ارشاد عکسی به یادگار انداخته و در رسانه ها انتشار داده یا حتی در آلبوم شخصی خویش چسبانده باشد؟!
زنده یاد سیف الله داد معاون سینمایی وقت، به بهانه کمک به بخش خصوصی لابراتوار ارشاد،باکس صدا و تدوین را از نفس انداخت و حاشیه نشین کرد.این خطایی بزرگ بود که بدون کارشناسی و مشاوره با متخصصان لابراتوار و دیگر بخش ها صورت گرفت که آسیب زیادی به بدنه سینما زد.متخصصان لابراتوار،تدوینگران و صداگذاران این معاونت نیز یا جذب بخش خصوصی شدند و یا کارمندمسلکی پیشه کردند.
حجت الله ایوبی نیز ضربه آخر را نواخت و با اقدام سریع و تعجیل بیهوده لابراتوار وزارت ارشاد را به بهانه تبدیل آنالوگ به دیجیتال ،بیش از پیش به حاشیه راند.این تصمیم نشان دهنده این بود که وی تخصص و تجربه لازم را در سینما نداشت و تابع حرف دیگران بود.
امروز لابراتوار عظیم و بی نظیر سازمان سینمایی وزارت ارشاد با سرمایه های انسانی ارزشمندش زیر نظر فیلمخانه ملی ایران اداره می شود.
با این همه بی مهری، زحمتکشان این مکان مهم همچنان به وظیفه ذاتی و کاری خویش پرداخته و به تعمیر آثار تاریخ سینمای ایران مشغول هستند.
لابراتوار سازمان سینمایی همچنان با دم مسیحایی و همت جهانگیر رجبی خواه از نسل قدیم،بهنود بختاله از نسل جدید و مردان و زنان کوشا و خستگی نا پذیر دیگری که در این مکان فعالیت می کنند،زنده است.باید کل سینمای ایران قدردان این جمع تلاشگر باشد که همچنان پرچم را دردست گرفته و در اهتزاز نگه داشته اند.این دلسوزان سینما هر روز باید مواد سمی را استنشاق کنند و سلامتی خویش را به خطر بیندازند تا همچنان بوی نگاتیو و پزتیو در هوای سینما قابل استشمام باشد.این مردان و زنان بیش از پیش به حمایت وزیر ارشاد و رییس سازمان سینمایی احتیاج دارند تا توانایی ادامه کار داشته باشند.حقوقی که به این متخصصان تعلق می گیرد،نسبت به دیگر عوامل سینما بسیار پایین است و اکثر این افراد مجبور هستند با سرخ نگه داشتن صورت خویش با سیلی های متعدد ادامه حیات دهند.عجیب است که این لابراتوار با وجود تمام تلاش ها و ایثارگری هایی که در طول ایام داشته،هرگز مورد توجه وزیران و مدیران وزارت ارشاد نبوده است،حتی به خود زحمت نداده اند از این بخش مهم بازدید کرده و با عوامل آن به گفت و گو بنشینند.
جناب سیدعباس صالحی،وزیر محترم وزیر ارشاد، از اتاق بزرگ خود کمی فاصله بگیرید و لااقل به عنوان وزارتگردی قدم زنان سری هم به لابراتوار این وزارتخانه بزنید،هم با کار چاپ و ظهور آشنا شوید و هم پای درد دل کارکنان این بخش مهم بنشینید.
آقای حسین انتظامی،رییس محترم سازمان سینمایی اتاق گرم و نرم شما فقط چند پله با لابراتوار فاصله دارد،لطف کنید چند پله را با احتیاط پایین آمده و در انتهای پلکان به سمت چپ بپیچید و با سلام و صلوات وارد لابراتوار شده لا اقل با این محل و افراد ساکن در آن آشنا شده و بدانید چه کسانی در حوزه شما به فعالیت مشغول هستند!دیدار همسایه از همسایه که بد نیست!به عنوان مدیری که از قضا همسایه نیز هست با متخصصان و کارکنان بی ادعای لابراتوار دیداری داشته باشید و از حال و احوال شان با خبر شوید.
@nasrodinmolla
