آرت کافه-سیدرضااورنگ:سینمای ایران با مشکلات زیادی روبروست و زیر بار آن کمر خم کرده است.متاسفانه کسانی که در این دو دهه بر مسند ریاست سازمان سینمایی یا معاونت سینمایی تکیه زده اند،نه تنها کاری برای سینمای ایران انجام نداده اند،بلکه به مشکلات نیز دامن زده اند.
وزرای ارشاد اسبق و سابق و امروز،هرگز نخواسته اند یا نگذاشته اند که فردی مدیر و عاشق سینما زمام اختیار سازمان سینمایی را دردست داشته باشد.اگر قرار باشد فردی اختیاردار سینما بشود که نه عاشق هنرهفتم باشد و نه دغدغه اش سینمای ایران،این پست اگر تا ابد خالی بماند سودش بسیار از ضرر آن بیشتر است،زیرا حداقل مشکلات از این بیشتر نخواهد شد!
مشکلات سینمای ایران،هرچند در طی سالیان روی هم انبار شده است،اما لاینحل نیست.حل مشکلات بسیار ساده تر از آن است که حتی بشود به آن فکر کرد،اما افرادی نمی خواهند و دست هایی نمی گذارند.
وقتی زمامدار سینمای ایران ضعیف باشد و در اداره امور ناتوان،بی شک دیگران عنان اختیار را در دست گرفته و رییس سازمان سینمایی را به هر سمت که می خواهند می برند که برده اند،مشکلات نیز از همینجا آغاز می شود.وقتی هرکس ساز خودش را بزند،سینماگران اسیر نیز مجبورند به انواع سازهای ناموزون برقصند!
در مملکت قحط الرجال نیست که نتوان فردی،کار درست، راست اندیش و پاک دست را بر مسند سازمان سینمایی نشاند.
اینکه برخی فرصت طلبان فریاد می زنند رییس سازمان سینمایی باید سینمایی باشد،اندیشه ای غلط و باطل است.سینمای ایران مدیری مدبر می خواهد که کاربلد و عدالتخواه باشد.یک مدیر کاربلد می داند چه مشاورانی را به مشورت بخواند و با چه کسانی کار کند تا امور سروسامان پیدا کند.
کدام سینماگر اصیل و کارکشته حاضر می شود لذت فیلمسازی را رها کرده و پشت میز نشین شود؟ اگر سینماگری دلش برای نشستن بر مسند ریاست بتپد و برای رسیدن به آن، به هردری بزند و هرکسی را ببیند،معنایش این است که فرد مذکور دارای توان و استعداد کافی برای فعالیت در عرصه سینما نیست.
سیمون سیمونیان،سال هاست که در سایه به سینمای ایران خدمت کرده و می کند.بارها نیز مسوول دبیرخانه جشنواره های مختلف، از جمله جشنواره فیلم فجر بوده و هست.تجربه ای ذیقیمت دارد که می تواند با تکیه بر آن برخی از مشکلات عدیده سینمای ایران را حل کند.او سلامت نفس دارد و صداقت دست،همین دو ویژگی می تواند برای اصلاح امور بسیار کارساز باشد.
آشنایی سیمونیان با سینمای ایران و سینماگرانش، برگ برنده ای است برای وی تا به عنوان بهترین گزینه برای تکیه زدن بر مسند سازمان سینمایی مد نظر باشد.
هرچند وی نیز دارای تمام ویژگی های لازم نیست،اما می تواند با انتخاب افرادی امین و مشاورانی صدیق و دقیق،نقطه ضعف های احتمالی خود را پوشش دهد.
سیمونیان به خوبی می داند برای موفقیت در کار،باید عدالت پیشه کرده و تمام دست اندرکاران سینما را به یک چشم نگاه کند تا مورد وثوق واقع شود.وی باید با باندهای مخوف سینما بجنگد و دست شان را از سر سینمای مظلوم ایران کوتاه کند.
قاطعیت، شمشیری است که رییس سازمان سینمایی، امروز برای اصلاح امور باید در نیام داشته و هر لحظه آماده بیرون کشیدن باشد.غیر از این باشد سنگ روی سنگ بند نشده و نخواهد شد.
قاطع بودن به معنای سختگیری بیش از حد نیست،بلکه مبارزه با افراط و تفریط است.اگر جلوی افراط و تفریط گرفته شود،همه کارها رو به سامان خواهد رفت.
سیمون سیمونیان مردی آرام است،اما وقتی قبول مسوولیت کرد،برای دفاع از عدالت، باید همیشه دستش به قبضه شمشیر قاطعیت باشد،اگر غیر از این باشد ،عنان کار زودتر از آنی که فکرش را بکند از دستش رها می شود.
امیدواریم افرادی مانند سیمون سیمونیان و امثال وی، به چشم وزیر ارشاد و مشاورانش بیایند و با اعتماد کردن به این گونه افراد صالح،زمام امور سازمان سینمایی را به دستان آنان بسپارند.
