برداشتن دو تابلوی نقاشی امیل نولده را از روی دیوار دفتر آنگلا مرکل

به گزارش آرت کافه به نقل از دویچه وله،دفتر صدراعظم آلمان تأیید کرد دو تابلو از امیل نولده را از روی دیوار برداشته است. نولده نقاشی نوگرا بود که گرایش‌های ناسیونال‌سوسیالیستی داشت، هر چند که رژیم نازی به کارهای او انگ هنر منحط زده بود.




تا همین اواخر دو تابلو از کارهای نقاش آلمانی امیل نولده (۱۹۵۶ - ۱۸۶۷) دیوار دفتر آنگلا مرکل را مزین کرده بود. اکنون به خواست صدراعظم این دو تابلوی نقاشی از روی دیوار برداشته شده است.

امیل نولده (۱۸۶۷ – ۱۹۵۶) بی‌گمان نقاشی بزرگ بود و از پیش‌آهنگان نقاشی اکسپرسیونیسم در آلمان شناخته می‌شود. دو تابلو از کارهای او یکی «باغ گل» (۱۹۱۵) و دیگری «موج‌شکن‌ها» (۱۹۳۶) تا همین اواخر در اتاق کار صدراعظم آلمان آویخته بود.

دفتر صدراعظم تأیید کرده است که این دو تابلو برای همیشه به بنیاد فرهنگی پروس که صاحب اصلی آنهاست بازگردانده شده است. مرکل تصمیم گرفته است به جای آنها دو تابلوی دیگر روی دیوار نصب شود.

واقعیت تلخی که امروز شناخته شده این است که امیل نولده عقاید نژادپرستانه داشته و از جوانی به ناسیونالیسم افراطی گرایش داشته است.پیش از این برخی از منتقدان حضور کارهای امیل نولده در دفتر کار صدراعظم آلمان را ناشایست دانسته بودند.

البته از روی تابلوهای نولده نمی‌توان به اعتقادات سیاسی او پی برد. او همانند دیگر نقاشان اکسپرسیونیست در بیشتر کارهایش دورنماها و نقش‌مایه‌های طبیعی را با رنگ‌های تند و زنده رسم می‌کرد، پس به هیچ وجه باورهای ایدئولوژیک و گرایش‌های سیاسی او در آثاری که نقاشی کرده بازتاب نیافته است. اصولا نباید گمان برد که یک هنرمند به شکل آگاهانه یا ناآگاهانه همواره عقاید خود را در آثار خود منعکس می‌کند.

رژیم نازی با هنر مدرن دشمنی آشتی‌ناپذیر داشت و هنرمندان نوجو را منحط و منحرف می‌دانست. در زمان حکومت نازی‌ها هنرمندان بیشماری از کار هنری منع شدند و آثارشان برای همیشه از دید عموم پنهان ماند.

واقعیت تلخ در زندگی هنری امیل نولده این است که او با اینکه با گرایش‌های نازی همدلی نشان می‌داد، اما هنرش در مرحله‌ای از سوی پیروان هیتلر طرد شده بود،اما نولده در برابر ابتذال و انحصارطلبی رژیم نازی، نه تنها مقاومتی نشان نداد، بلکه به تملق و چاپلوسی روی آورد. او در نامه‌ای به مقام‌های رژیم نازی مدعی شد که تا پیش از به روی کار آمدن رژیم نازی (۱۹۳۳) به خاطر مخالفت با عنصر یهودی در هنر از سوی نهادهای هنری طرد شده است.

پس از آن که نازیان ده‌ها تابلو از کارهای امیل نولده را به نام هنر انحرافی مصادره کردند. او سال ۱۹۳۸ در نامه‌ای به یوزف گوبلز، وزیر تبلیغات رژیم نازی ، نوشت:«من به ناسیونال‌سوسیالیسم ، به عنوان شکل تازه‌ای از نظام حکومتی که به کار و تلاش آدمی ارج می‌نهد، احترام می‌گذارم. ایمان دارم که پیشوای بزرگ ما آدولف هیتلر تنها به خاطر رفاه و سعادت مردم آلمان کار و زندگی می‌کند و می‌دانم که او همواره در پی شناخت و اعتلای حقیقت تلاش کرده است.»

امیل نولده پس از سقوط حکومت نازی (۱۹۴۵) مدعی شد که در زمان رایش سوم فشارها و آزارهای زیادی را متحمل و به گونه‌ای مهاجرت درونی مجبور شده است. امروزه تاریخ‌نگاران با اسناد فراوان نشان داده‌اند که او این دروغ‌ها را تنها برای نجات جان خود سرهم کرده بود.