جلال الدین دری درباره اکران عادلانه فیلم ها گفت:راهکارهایی که برای اکران عادلانه می توان متصور شد، این است که در سال ظرفیت تولید و ظرفیت اکران در نظر گرفته شود، چنانچه اگر فیلمی در بهمن ماه تمام می شود نتواند با رانت در اسفند همان سال اکران نوروز دریافت کند.
وی در جواب سوال چرا وزارت ارشاد قاطعانه باسینماداران درخصوص اکران ناعادلانه فیلم ها برخوردنمی کند؟عنوان کرد: نوشتن قانون و آئین نامه ای برای اکران و وضع مجازات های سنگین مالی برای متخلفان که جنبه بازدارنده داشته باشد.این گونه که شورای نظارت تذکر می دهد ،شده مانند شورای نظارت سازمان صدا و سیما که هیچ خاصیتی ندارد.
دری درباره کم کار بودن بیشتر دفاتر پخش گفت: سیاست وزارت ارشاد در ممیزی فیلم ها تغییر کرده است. آنها کارگردان و تهیه کننده را در پروسه اکرانی قرار می دهند که تنها رانت ، روابط و پول به جای همه چیز حکم می کند. بهانه ارشاد هم این است که بخش خصوصی است و از دست ارشاد خارج است، اما واقعا همین طور است؟ شاید عده ای از ساخت و پخش فیلم های کمدی سطحی در ارشاد منتفع می شوند! پروسه تولید این فیلم ها از زمان ساخت تا اکران کمتر از ۱۰۰ روز است، در حالی که تعدادی فیلم بیش از سه سال است که به بهانه های واهی در بخش خصوصی برای اکران سرگردانند. ارشاد با این کار می تواند فیلمسازانی که مورد نظرش نیستند را سال ها برای یک فیلم معطل کند، آن هم به بهانه بخش خصوصی!
او افزود: وقتی سینما های پردیس به صورت نیمه ساز یا آماده بهره برداری با روابط و رانت فقط به افراد خاصی ۱۰ تا ۲۰ ساله اجاره داده می شود، یقینا آن افراد فقط سینماها را برای پخش خویش یا زیرمجموعه مافیای مربوط به خودشان اختصاص می دهند. لاجرم پخش های دیگر ضعیف یا از گردونه حذف می شوند.
@nasrodinmolla
