وی تاکنون در نمایش های گوناگون به عنوان بازیگر، دستیار کارگردان و مدیر اجرایی فعالیت کرده و برای بازی در نمایش های آرش، دژ ، بازی سلطان و سیاه ، دیوانه! من هوراشیو هستم ، انکار (جشنواره دانشجویی)، پیک (جشنواره رضوی)، بوی تلخ بهشت ، ما به هم دروغ نمی گیم ، رقص کاغذ پاره ها (نمایشنامه خوانی) ، جاده لغزنده می شود (تئاتر خیابانی) و ... جوایز گوناگون بازیگری را دریافت کرده است.
این بازیگر گزیده کار در سال ۸۰ با بازی در نمایش خیابانی «فراری» با کارگردانی سید ناصر امامی میبدی در بیستمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر حضور پیدا کرد.
خورشیدنام که دارای مدرک کارشناسی کارگردانی سینماست در زمینه فیلمسازی و اجرای برنامه ها و همایش های گوناگون فرهنگی و هنری نیز دارای تجربه و پیشینه است.
وی به تازگی از سوی انجمن هنرهای نمایشی استان یزد، به عنوان مسوول دفتر تئاتر خیابانی یزد، به مرکز هنرهای نمایشی کشور معرفی شده است، به همین مناسبت گفت و گوی کوتاهی با او انجام دادیم که در ادامه می خوانید:
تئاتر خیابانی به چه نوع نمایشی گفته می شود؟ آیا به صرف اینکه در فضای آزاد اجرا می شود، می توان آن را تئاتر خیابانی نامید؟ ویژگی های این نوع نمایش چیست؟
-همان گونه که از نام این شاخه تئاتر پیداست، تئاتر خیابانی تئاتری است که محل اجرایش در گوشه ای از خیابان، میدان یا یک گذر باشد، جایی که بتواند توجه رهگذران را به سوی خود بکشاند، ولی تا آنجایی که من دریافته ام هر کنش و فعالیت نمایشی که در این گونه مکان هااجرا شود، تئاتر خیابانی نیست.یکی از ویژگی های تئاتر خیابانی نوع کنش شعاری همراه با اعتراض از سوی هنرمندان نمایش است!
در سال های اخیر سیاستگذاران تئاتر کشور برای آشنا کردن و شاید آشتی دادن مردم با هنر نمایش، زمینه اجرای نمایش های خیابانی را فراهم کرده اند، ولی نباید فراموش کرد که تئاتر خیابانی باید موضوع و مکان رویداد آن اتفاق نمایشی همان خیابان یا گذر باشد، ولی شوربختانه امروزه هر نمایشی با هر موضوعی در خیابان و به نام نمایش خیابانی اجرا می شود، حتی اگر مکان رویداد داستان، کلبه ای کنار دریا باشد!
مخاطبان این نوع نمایش ها چه کسانی هستند؟ ؟ تفاوت بین مخاطبان نمایش های روی صحنه با این نوع مخاطب در چیست؟
- همه رهگذران، دست فروشان و هر کس در خیابان با هر نیتی در حال آمد و شد است می تواند بیننده نمایش خیابانی باشد.تماشاچی نمایش صحنه ای با قصد و نیت از خانه بیرون آمده تا به تماشای نمایشی با فلان مشخصات برود، ولی تماشاگر نمایش خیابانی ناگهان با رویدادی در کنار خیابان رو به رو می شود، این شهروند در پی کاری از خانه بیرون آمده و شاید برای رسیدن به قراری شتاب دارد، بنابراین نمایش و بازی بازیگران باید به گونه ای گیرا و تماشایی باشد که او را از رفتن باز دارد و دیدن نمایش وادار کند، البته زمانش هم نباید زیاد به درازا بکشد.
یک نمایش خیابانی چه ویژگی هایی باید داشته باشد تا مخاطب عام را جذب کند؟
-نمایش خیابانی باید دغدغه های مردم را نمایش دهد. این نمایش شاید همراه با فریاد باشد یا همراه با خنده و شادی و یا... گفتن این نکته مهم است که جذب مخاطب عام، نباید به معنای تن دادن به سطحی ترین خواسته های مخاطب باشد.
با توجه به افزایش نمایش های خیابانی در یزد ، معایب و محاسن این روند را بگویید ؟ آیا توانسته در جذب مخاطب موثر باشد؟
-خوبی این روند این است که هنرمندان نمایش دائم در تکاپو هستند و تولید نمایش متوقف نمی شود. این روند اگر رویکردی مثبت و رو به رشد برای هنرمندان تئاتر باشد که به بالا بردن سطح سلیقه شهروندان بینجامد ارزش به شمار می رود.افزایش شور و نشاط اجتماعی، دیگر جنبه مثبت این ماجراست،اما اگر به هر مناسبت و بهانه ای بخواهیم دست به دامن هنرمندان نمایش خیابانی شویم، به جایگاه این شاخه از نمایش ضربه زده ایم.
چه برنامه هایی برای پیشرفت تئاتر خیابانی در یزد دارید؟
-پیش از هرچیز شناسایی و سامان دهی به دوستانی است که در این زمینه کار می کنند یا دوست دارند کار کنند، پس از آن باید با همکاری همین دوستان در راهی گام برداریم تا جایگاه و اصالت این شاخه از تئاتر پاس داشته شود، البته برنامه هایی هم برای اجرای هفتگی گروه های تئاتر خیابانی در تهران داریم و با قولی که آقای سامان خلیلیان مدیر کانون تئاتر خیابانی کشور دادند بخش زیادی از هزینه رفت و برگشت و... را این کانون پرداخت خواهد کرد. البته در کنار اینها در تدارک برگزاری کارگاه های آموزشی نیز خواهیم بود تا به افزایش سطح دانش و آگاهی هنرمندانی که به فعالیت در این رشته علاقه دارند کمک کنیم.
خودتان کدام نوع تئاتر را بیشتر می پسندید؟ چرا؟
-هر گلی یک بویی دارد. بی گمان یک تئاتر خیابانی اصولی که دارای دغدغه و هدف باشد، بهتر از یک نمایش صحنه ای با هدف بساز و بفروشی است و برعکس.
@nasrodinmolla
