چشم براه

آرت کافه-سیدرضااورنگ:هنوز درد هنرمندان دردمند درمان نشده، زخم‌های کهنه آنان، نه تنها التیام نیافته، بلکه ناسور نیز شده است، زیرا کسی مرهمی روی آنها نگذاشته. تعدادی از این هنرمندان دردمند که چشم به راه کمک بودند از دنیا رفتند، بی آنکه دل مسوولی به درد آید. عده ای دیگر نیز همچنان چشم به دست یاری وزیر ارشاد و دیگر مسؤولان عرصه هنر دوخته‌اند، اما هنوز دل هیچ مسوولی راضی نشده تا به یاری آنان بشتابد. معلوم نیست چه تعداد از این هنرمندان بی‌پناه باید بمیرند یا در تنهایی و نداری درد بکشند تا دل مسوولی به رحم آید.
بودجه های کلانی در عالم پت و پهن هنر و سینما دست به دست می‌شود، اما دردمندان هنرمند،حتی سهمی ناچیز هم از این خوان گسترده ندارند.
آیا به جای بستن قراردادهای میلیاردی با پروژه‌هایی که به سرانجام نمی رسند، بهتر نیست بخش‌اندکی از آن خرج هنرمندان گرفتار شود؟ چرا آنان به دست فراموشی سپرده شده اند؟ چه کسانی گرد فراموشی روی سر و صورت هنرمندان دردمند پاشیده اند تا آنان را از چشم مردم پنهان کنند؟! به جای پاک کردن صورت مسئله از هنرمندان دردمند دستگیری کنید تا آینده هنرمندان جوان و هنر ایران تضمین شود. چشم به راهان را بیش از این منتظر نگذارید.




@nasrodinmolla