آرت کافه-سیدرضااورنگ:مطبوعات و رسانه های مختلف سال هاست که از برخی مدیرمسوولان بی مسوول، کاسبکار و کارنابلد، ضربه خورده و می خورند.
عملکرد نادرست معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد در ۳۰ سال اخیر و در دوره های مختلف،باعث شد و می شود که اجازه انتشار روزنامه و خبرگزاری به کسانی بدهند که نه بلد این کار هستند و نه اصلا دغدغه کار رسانه ای دارند.عده ای با لطایف الحیل و زدوبندهای پنهانی و آشکار با نیات سیاسی توانستند مجوز انتشار رسانه ای را بگیرند و عده ای دیگر نیز با دید کاسبکارانه وارد این معرکه شدند تا با پا گذاشتن روی اصول رسانه ای و خوردن حق این و آن برای خود سرمایه ای جمع کنند که کردند،اما با قیمت جان روزنامه نگاران و خبرنگاران زحمتکش و با وجدان!
این گونه نشریات با هر شخص یا سازمانی که برای شان سودی در پی داشت؛بستند و زدوبند پیشه کردند تا با گذاشتن پا روی گرده اهالی رسانه شریف که عشق به این کار داشتند و دارند،بلندپروازی کنند که کردند و به آب غلیظ و نان چربی که می خواستند رسیدند.
بعضی از نشریات و رسانه ها حق روزنامه نگاران و خبرنگاران را خوردند و می خورند،آن هم مقابل چشم معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد،وزارت کار و سازمان تامین اجتماعی.بسیاری از این مدیران مسوول کاسبکار،حتی حق بیمه خبرنگاران را نیز نپرداختند و اجحافی بزرگ در حق شان روا داشتند،این اجحاف آنچنان سنگین بود و هست که عده ای از این روزنامه نگاران و خبرنگاران که از سن بازنشستگی شان نیز گذشته،به دلیل نداشتن سابقه بیمه که مسوول مستقیم آن گروهی از مدیران مسوول نشریه ها،وزارت کار،معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد و سازمان تامین اجتماعی است،محروم هستند و در کسب معیشت یومیه خویش مانده اند!
چه دلیلی غیر از زدوبند یا ملاحظاتی شبیه به این می تواند سازمان های مسوول را به سکوت وا دارد و در برابر این همه بی عدالتی فقط نظاره گر و یا حتی مشوق افراد خطاکار باشند؟!چرا مدیران این سازمان ها چشم روی چشم گذاشته اند تا این حق خوری های آشکار را نبینند؟!
وقتی روزنامه نگاران و خبرنگاران با تمام وجود و عاشقانه مشغول کار بودند تا چرخ های نشریه بچرخد،مدیر مسوولان شان در حال خرید خانه جدید،ساخت ویلا در شمال،معاملات آنچنانی و خرید آخرین مدل ماشین و گران ترین آن بودند!با این وجود حق خبرنگاران را نمی دادند یا کم می دادند و یا با تاخیر زیاد و منت بسیار این کار را می کردند،همیشه نیز بهانه شان این بود که چرخ روزنامه نمی چرخد!اگر نمی چرخید و نمی چرخد، خانه،ویلا و ماشین های شیک چگونه و از چه راهی به مایملک آنان ضمیمه شده و می شوند؟!مگر می شود با دروغگویی و خوردن حق خبرنگار،مدیر مسوول و سردبیر شد،این نهایت نامردی و بی اخلاقی است!
چطور می شود مدیر مسوولی حق بیمه خبرنگاران را ندهد،حداقل دستمزد را به آنان داده یا حتی ندهد و از دادن سنوات شان نیز هنگام بسته شدن نشریه یا استعفا خودداری کند،اما همچنان زیر سایه حمایت های معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد فعالیت کند یا درهای نشریه اش را به راحتی و بدون دادن حساب و کتاب ببندد؟!
متاسفانه نهاد های مختلف ،به خصوص سازمان های مختلف وزارت ارشاد به بهانه های جشنواره های مختلف مانند جشنواره فیلم فجر یا مناسبت های دیگر، با این گونه نشریات و مدیران مسوولش قرارداد سنگین و رنگین می بستند.از این پول های کلان،گاهی حتی یک ریال نیز به زحمتکشانی که خواب و زندگی را بر خود حرام می کردند تا این ویژه نامه ها را به قیمت جان شان به موقع دربیاورند،داده نمی شد و یا آن قدر کم بود که اصلا به چشم نمی آمد!چه خوب است وزارت ارشاد که اکنون دست به شفاف سازی زده است،درباره این نوع قراردادهای مکتوب و غیر مکتوب ، از گذشته تا امروز نیزشفاف سازی کند تا همگان ببینند چه پول هایی توسط برخی از مدیران و دبیران جشنواره فجر در گذشته جابجا شده!وقتی ستاد خبری یک جشنواره بیلان چهارصد میلیونی می دهد،حساب کنید به آنها چقدر می دادند!جناب حسین انتظامی،لطفا این شفاف سازی ها را نیز انجام دهید تا همگان ببینند چه حق هایی ناحق شده و چه پول هایی برباد رفته است.
مدیران مسوولی که حق را نا حق کرده و می کنند و امروز یا خارج نشین شده یا به کمک هم پیاله های شان در حال گرفتن اقامت دائم در کانادا هستند،حتی اگر به دین وانسانیت اعتقاد نداشته و یا جزو ریاکاران باشند ،بدانند به خبرنگاران و روزنامه نگارانی که حق شان را خورده اند مدیون هستند و روزی آه آنان دامن ناپاک شان را خواهد گرفت! گرفتن اقامت کانادا،طناب حق الناس را از گردن آنان برنداشته و بر نمی دارد!
تاکید می شود حساب مدیران مسوول کاربلد و با وجدان از این عده جدا بوده و هست.
@nasrodinmolla
