
این آهنگساز درباره تهدید هایی که موسیقی بومی آذربایجان از سوی موسیقی های روز می شود، افزود: «یکی از قویترین، غنیترین و با تکنیکترین موسیقی های قومی ایران، موسیقی آذربایجان است. ما در زمینۀ موسیقی آذربایجان و موسیقی نواحی و اقوام آسیب های زیادی دیده ایم. متأسفانه این موسیقیها که به صورت سینه به سینه به نسل جدید ما انتقال یافته، توسط موسیقیهای نو و موسیقیهای روز و به نوعی پاپ مورد تهدید قرار گرفته است. معمولاً در سراسر دنیا موسیقیهای اقوام و کلاسیک از طرف دولت ها حمایت می شوند. این حمایت در کشور ما وجود ندارد . در عرصۀ رقابتی مطمئناً موسیقی نواحی و اقوام کم می آورد و مطمئناً بدون حمایته ای دولتی محکوم به شکست است. بزرگان موسیقی آذربایجان نیز به دلیل اقتصادی نبودن فعالیت در این زمینه، یا سرخورده شدند یا به نوعی کنار کشیده و یا مهاجرت کردهاند.»
این هنرمند با انتقاد از صداوسیما، در پایان صحبت هایش خاطرنشان کرد: «صدا و سیما که نقش خیلی مهمی در حمایت از موسیقی دارد، متأسفانه بعد از ۴۰ سال سپری شدن از انقلاب اسلامی هنوز تکلیفش با موسیقی روشن نیست و سلیقههای شخصی در آن اعمال میشود. عدم نشان دادن سازهای موسیقی شاید یکی از دلایلی باشد که موسیقیهای سنتی و محلی ما روز به روز تضعیف میشوند. رسانۀ ملی ما میتوانست با حمایت از این نوع موسیقی و استفاده از هنرمندان در معرفی و حمایت از موسیقی اصیل به ما کمک کند. شاید ما تنها کشوری هستیم که نشان دادن ساز موسیقی در تلویزیون ما ممنوع است، در حالی که ما صدای این سازها را میشنویم.»