وی افزود: بزرگان موسیقی ما شخصیت های موجه و بی نظیری هستند که باید موسیقی را با آنها اندازه بگیریم. وقتی
پرویز یاحقی ویولن می نوازد با روح سیال خود ایران را تداعی می کند. نوازندگی، خوانندگی، حنجره و آواز اصالت های درونی است که به واسطه روح الهی برون ریزی می شود و قابل کپی بردار نیست.
مهدوی با ابراز تاسفی از اینکه امروزگرایش موسیقی ایرانی به سوی غرب است گفت: آثار طنز بدیع زاده با لحن، شعر، موسیقی در بطن ایرانی بودن قابل درک و فهم است. وی نه برای شهرت، بلکه برای بهره برداری نسل های بعدی می خواند و آثارش را حفظ می کرد. این موسیقی رگ و ریشه هایی دارد که با این نوآوری، ابزار و تکنولوژی نوین به آن نمی رسیم.
وی تاکیدکرد: جامعه موسیقی دچار رخوت شده و همه دنبال واژه استاد هستند . بزرگان واساتید واقعی موسیقی ما امضا و اعتبار این مرز و بوم هستند و نیازی به واژه استاد ندارند. وی موسیقی ایرانی را به چاه نفتی تشبیه کرد که هنوز کشف نشده است . با به کارگیری آثار بزرگان و شناساندن آنها به نسل های بعدی یک اعتبار بخشی دوباره در فضای فرهنگی کشور ایجاد می شود.
الهه بدیع زاده نیز گفت: پدرم خیلی دوست داشت خاطراتش به چاپ برسد. چند بار آنها را گم کرد، اما دوباره خاطراتش را بازنویسی کرد. به هر حال به همت سید علیرضا میرعلینقی نگارنده مقدمه کتاب این اتفاق افتاد و از سوی نشر نی به چاپ رسید. این کتاب در واقع تاریخ موسیقی ایران است.
کیوان بدیع زاده هم گفت: من از ۱۸ سالگی از خانواده دور شدم و برای تحصیل به کشور آلمان رفتم .تنها چیزی که یاد دارم این بود که در خانه ما همیشه به روی هنرمندان باز بود. من خاطرات پدرم را به آلمان بردم که دست نخورده بماند . همسرم آن را به زبان آلمانی ترجمه و به چاپ رساند. پدرم سال ۱۹۳۷ برای پر کردن صفحه به آلمان آمد. صفحات در لندن و بمئی هند نگهداری می شود . من سعی دارم صفحات را به خانه موسیقی ایران هدیه کنم.
مهران بدیع زاده نیز گفت : زمانی که رادیو تاسیس شد او اولین خواننده رادیو بود و اینکه برنامه همه زنده اجرا می شد. همین طور سال ۱۳۰۴ یک روز قرار بود در میدان حسن آباد صفحه ای از پدرم ضبط شود با عنوان «گل» و حتی از قبل برای ساخت ملودی وقت صرف نشد و بداهه یک کوک همایون تنظیم و قطعات آهنگ و شعر توسط عبدالحسین شهنازی نواخته وشعر را پدر زمزمه می کرد.
احمد مقدسی زاده با اعلام نوید تولید مجموعه آثار جواد بدیع زاده با خوانندگی سعید اسماعیل زاده و تهیه کنندگی علیرضا امینی گفت: شاید حضور من در مقابل بزرگان موسیقی پشت تریبون خوشایند نباشد، اما به عنوان نماینده نسل جدید که با نگرش نو به موسیقی نگاه می کند خالی از لطف نیست.
وی با اشاره به این که مطالب آموزشی دانشگاه موسیقی به اشتغال بعد از تحصیل کمکی نمی کند افزود: ایرادی به موسیقی آکادمی وارد نیست، اما بازار کاری برای فارغ التحصیلان این رشته دیده نمی شود.
مقدسی زاده تاکیدکرد: بعداز مواجه شدن با آثار جواد بدیع زاده دیدم کاملا از ردیف تاثیر می گیرد و با ارتباط تنگاتنگ آثار با کلام برای بازخوانی هم مشکل ایجاد می شود وهیچ تغییری نمی توانم ایجاد کنم، چون موجب آسیب می شود . قرار شد آثار با تنظیم دقیق با کمترین تغییر در ملودی اورتور تولید شود. به طور مثال قطعه خزان از این آلبوم ۷ دقیقه است و برای مخاطب امروز که بیشتر چند جمله تکراری در موسیقی به گوشش می رسد نتوانستم به ساختار ملودی دست ببرم و تنها اورتورها را کمی تغییردادم .
سپس قطعه خزان از این آلبوم برای حاضران پخش شد.
میرعلینقی نیز دقایقی درباره پاپیولار و طنز اجتماعی در آثار جواد بدیع زاده برای حاضران صحبت کرد.
