بعدی
like
گفت و گو با مسعود اکرمی نقال ایرانی که در جشنواره لهستان درخشید

هنرمندان و تماشاچیان لهستانی با شاهنامه و نقالی آشنا بودند

‏. ‏(‏۲۱-‏آذر-‏۱۳۹۸)

مسعود اکرمی، نقال هنرمندی است که در جشنواره «هنر قصه گویی» لهستان به عنوان نخستین ایرانی و پس از ۱۴ دوره حضور داشت.

آرت کافه-علیرضا خورشیدنام:مسعود اکرمی، نقال هنرمندی است که چندی پیش با او به مناسبت پذیرفته شدنش در جشنواره «هنر قصه گویی» لهستان، به عنوان نخستین ایرانی و پس از ۱۴ دوره گفت و گو کردیم.این جشنواره از ۶ تا ۱۰ آذر ماه ۹۸ (۱۷ نوامبر تا ۱ دسامبر ۲۰۱۹) در ورشو و دیگر شهرهای لهستان برگزار شد.
دوباره با مسعود اکرمی، نقال نجیب و سر به زیر ابرکوهی، به مناسبت اینکه با دست پر و با افتخار از این جشنواره‌ اروپایی بازگشته گفت و گویی انجام داده ایم که می خوانید.


تئاتر علیرضا خورشیدنام مسعود اکرمی  نقالی  جشنواره  هنر قصه گویی  لهستان مرشدترابی بیژن و منیژه سیاوش رستم و سهراب

خیلی خرسندیم که شما به عنوان یک ایرانی توانستید در جشنواره لهستان بدرخشید، خودتان چه حس و حالی دارید؟
- باورم نمی شود، حس خوب و غریبی دارم که به زبان نمی آید!
خیلی خوشحالم که زحمات خودم و اساتیدی که برایم زحمت کشیده بودند به بار نشست. امیدوارم همه این بزرگواران مانند استاد حاج احمدعلی مهدی نژاد، مهدی صفاری نژاد و مرشد چایانی از من راضی باشند و همچنین روح استاد شادروان مرشد ترابی نیز از این اتفاق شاد شده باشد.

اجراهای شما در کجا بود و تماشاچیان از چه قشری بودند؟
- من غیر از نقالی برای جشنواره، سه نقل هم در بخش جنبی جشنواره و در سه شهر از شهرهای لهستان داشتم. همه اجراها داخل سالن بود و تماشاچیان نیز از هر قشری بودند، شهروندان لهستانی و هنرمندان شرکت کننده در جشنواره.

برخورد این تماشاچیان با هنر نقل و نقالی ایرانی چگونه بود؟
- خوشبختانه و برخلاف تصورم، هنرمندان و تماشاچیان این جشنواره با شاهنامه و داستان های شاهنامه و نقالی، بیگانه نبودند. بسیاری از هنرمندان با داستان های شاهنامه، مانند «رستم و سهراب» آشنا بودند.
پس از یکی از اجرها، خانم اَگنی اِسکا دبیر جشنواره، از من خواست یک نقل دیگر هم اجرا کنم، اینکه چه داستانی را نقل کنم به پرسش گذاشته شد که یکی از تماشاچیان «بیژن و منیژه» را در خواست کرد؛ خیلی برایم جالب بود، و من این داستان را نقالی کردم.

حال و هوای خودتان هنگام نخستین اجراها چگونه بود؟
-راستش را بخواهید، خیلی دلشوره داشتم، ولی خوشبختانه پس از نخستین اجرا، نگرانی و دلهره ام روز به روز کمتر شد تا جایی که از اجراهای دو شب آخرم خیلی راضی بودم.

اجرای ویژه داوری، چه روزی بود؟
- اجرای پیش از شب پایانی، ویژه داوران بود و اجرای شب پایانی هم در موزه فرش انجام شد که هر دوی این اجراها به نظر خودم خوب بود.

مترجم یا همراه و همکاری هم داشتید؟
-بله، آقای داریوش رسولی به عنوان نوازنده، همکار و هم گروه من بودند و آقای دکتر آلبرت کاواسکی که دارای دو گواهینامه دکترای ایران شناسی و ادبیات فارسی هستند، به عنوان مترجم در کنارم بودند که جا دارد از هر دو بزرگوار صمیمانه سپاسگزاری کنم
پس از هر اجرا، بیشتر با چه پرسش های رو به رو می شدید؟
- بیشتر پرسش ها درباره شیوه اجرا، کاربرد و خاستگاه چوب دستی نقال (مطراق)، فرم لباس و شاهنامه و شخصیت حضرت فردوسی بود.

تماشاچیان کدام نقل را بیشتر پسندیدند و خودتان از کدام اجرا بیشتر راضی بودید؟
- تماشاچیان، بیشتر نقل «رستم و سهراب» و پس از آن «سیاوش» را پسندیدند . خودم از اجرای نقل «سیاوش» راضی بودم.

از برگزاری آیین پایانی جشنواره بگویید.
- آیین پایانی جشنواره در قالب یک ضیافت شام برگزار شد. برگزیدگان رتبه بندی نمی شدند. در آیین پایانی مشخص شد که من، جان بلیک از انگلیس و هنرمندی به نام دیوید از فرانسه به عنوان بهترین های این دوره از جشنواره برگزیده شدیم.جایزه هم به صورت نقدی پرداخت شد.

یک بار دیگر باید بگویم که از این افتخار آفرینی شما خرسندیم . ما هم به شما افتخار می کنیم و برای تان پیشرفت روزافزون در این هنر را آرزو می کنیم، اگر سخن ناگفته ای هست، بفرمایید.
-من هم از شما و همراهی تان سپاسگزارم، و باید بگویم به خودم می بالم که باعث افتخار ایران و ایرانی شدم و نیز خیلی خوشحالم که در جشنواره فرصتی پیش آمد تا بتوانم اجرای نقل «سیاوش» را به روان پاک شادروان مرشد ولی الله ترابی پیشکش کنم.
@nasrodinmolla