آرت کافه-سیدرضااورنگ:حسین انتظامی دستیار ارشد وزیر ارشاد و سرپرست سازمان سینمایی در توئیتی نوشته است:«شفافیتی که در معاونت مطبوعاتی دولت یازدهم کلید زده شد با قدرت و جامعیت بیشتری در سازمان سینمایی ادامه می‌یابد.شفاف‌سازی از رویکردهای ۹ گانه وزیر است و بزودی خواهیم دید وزارت فرهنگ، سرآمد خواهد شد».
شعار دادن و عمل نکردن یا محدود عمل کردن،کار شاقی نیست،همه می توانند از عهده آن برآیند.
جامعه از دولتمردان همیشه خواسته و می خواهد که در همه امور دولتی شفاف سازی کند،آیا این خواسته عملی شده است؟
در دهه ۶۰ با وجود تمام گرفتاری ها و فشارهای جنگی ناخواسته ،روی شانه های ستبر ایران،هنوز در ذهن و دل مردم، آن ایام بهترین دوران جمهوری اسلامی ایران و پیش از آن است.یکی از مواردی که این دهه را خاطره انگیز کرده ،شفاف سازی های واقعی دولتمردان بود.وقتی مردم می دیدند دولت با آنان روراست است،ملت هم فشارها را تحمل کرده و دم بر نمی آورد.
از دهه ۷۰ که شفاف سازی ها کم شد،بین مردم و دولت فاصله افتاد و هر روز بیشتر شد.در این ۱۰ سال اخیر که بیش از پیش شده است.مردم زیر فشارهای مختلف اقتصادی و اجتماعی هستند،اما مردانه ایستاده اند،ولی دولتمردان به سوالات آنان یا پاسخ نمی دهند یا سفسطه پیشه می کنند.همین کتمان کاری ها و عدم شفافیت است که مردم از دولت و دولتمردان دلگیر هستند.
آقای حسین انتظامی،شما خود را پرچمدار شفاف سازی می دانید و در توئیت خود نوشته اید، روند شفاف سازی در معاونت مطبوعاتی را در پست های جدید خود نیز دنبال خواهید کرد.سوال بزرگ این است،شفاف سازی یعنی چه؟آیا اعلان کردن بعضی آمار به دلخواه،نامش شفاف سازی است؟شما در پست معاونت مطبوعاتی واقعا شفاف سازی کردید؟چه چیز ندانسته ای را برای اهالی رسانه و مردم شفاف سازی کردید؟آیا اعلام کمک های معاونت مطبوعاتی به رسانه ها که جزو وظایف ذاتی این معاونت است،شفاف سازی است؟شما فقط آنچه را که صلاح دانستید،به قول خودتان شفاف سازی کردید!چرا شفاف سازی نکردید که عده ای از خبرنگاران و روزنامه نگاران با تجربه که عمر مفیدشان را عاشقانه نثار کارشان کردند،با اینکه سن شان از بازنشستگی گذشته ،نه تنها حقوق بازنشستگی ندارند،بلکه یا بیمه نیستند یا بیمه آنان کامل نیست؟
از نظر آن معاونت مطبوعاتی که شما مسندنشینش بودید،این زحمت کشان پر تجربه،جزو خبرنگاران با سابقه محسوب نمی شدند و سنوات شاگردان شاگردان آنان از خودشان به مراتب بیشتر بود،زیرا کارفرمایان و مدیران مسوولی که این عاشقان رسانه در آنجا مشغول به خدمت خالصانه بودند،برای شان بیمه رد نکرده یا به جای ۳۰ روز ۱۰ روز رد کرده بودند و می کنند!شما نیز با اینکه آگاهی داشتید موضوع را ندید گرفته و از سر خود باز کردید.همواره از این گونه موضوع ها فرار کرده و شفاف سازی نکردید، چرا؟چون صلاح ندانستید.
بسیاری از خبرنگاران زحمت کش در دوره شما بیمه نبودند و شما به جای اینکه در کنار خبرنگاران باشید،همراه و همدل با برخی مدیران مسوولی بودید که این ظلم را به خبرنگاران روا داشتند.
امروز چرا باید باور کرد که شما می خواهید و می توانید در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی شفاف سازی کنید؟اگر قرار است مانند گذشته این کار را انجام دهید،شما را قسم می دهیم به کائنات که چنین نکنید!
خود شما بهتر از هرکسی می دانید که نمی توانید شفاف سازی کاملی در حوزه جدیدتان انجام دهید،با این وجود، چرا دم از شفاف سازی می زنید؟ به عنوان نمونه،بنیاد سینمایی فارابی لیست کمک های خود به فیلم ها را منتشر کرد،اما نکات مبهم را شفاف سازی نکرده و نمی کند.اهالی رسانه،تهیه کنندگان و دیگر دست اندرکاران سینما،سوال هایی را در این باره مطرح کردند که به هیچ کدام شان پاسخ مناسبی داده نشد و نخواهد شد.چرا بنیاد فارابی اعلام نکرد پول هایی را که از بیت المال خرج کرده و هنوز به این بنیاد بازگردانده نشده،در جیب چه کسانی است؟
از این موارد زیاد است جناب انتظامی.اگر شما نیت واقعی شفاف سازی را در دل و ذهن خود داشتید،در دوران ریاست تان در معاونت مطبوعاتی انجام می دادید.
شما دستیار ارشد وزیر ارشاد هستید،چرا اکنون که دست تان باز تر است موضوع روزنامه نگارانی را که سن شان از بازنشستگی گذشته و نه حقوق بازنشستگی دارند و نه حتی بیمه،پیگیری نمی کنید؟
چرا مقابل برخی از مدیران مسوولی که همچنان از بیمه کردن خبرنگاران شانه خالی کرده و حق واقعی شان را ادا نمی کنند نمی ایستید تا احقاق حق کنید؟
وقتی سرپرست سازمان سینمایی شدید،بارقه های امیدی در دل زحمت کشان و دوستداران سینما شکل گرفت،اما حرف های شما در جلسه معارفه که بر ادامه راه به بن بست رسیده اسلاف خود تاکید کردید،تمام کورسوها نیز خاموش شدند!
