آرت کافه،سیدرضا اورنگ:هنر، بیمخاطب معنایی نداشته و نخواهد داشت، هر اثری و با هر انگیزهای که تولید میشود، محتاج مخاطب است تا مورد تشویق یا نقد قرار بگیرد. هنرهای پرمخاطبی چون سینما و تئاتر، بیش از بقیه هنرها، برای بقا به مخاطب وابسته هستند، بیمخاطب نفسهایشان به شماره افتاده و از نفس خواهند افتاد. برای همین است که در کشورهای صاحب سینما و تئاتر، حساب ویژهای روی مخاطبان باز میکنند، نه فقط برای گیشه، بلکه برای حضور آنان، چون میدانند بدون مشوق و منتقد، آثارشان راه به جایی نخواهد برد. کمتر پیش آمده و میآید در این کشورها، اثری به تولید برسد، ولی به مخاطب فکر نشده باشد.
احترام به مخاطب از نظر آنها واجب است، چون میدانند احترام به آنان یعنی احترام به هنر.
متاسفانه در کشور فرهنگ خیز ایران که باید پیش از سایر ملل به مخاطب احترام گذاشته شود، چنین نبوده، نیست و گویا نخواهد بود.
بارها دیده و شنیده شده برخی از صاحبان اثر گفتهاند: برای ما مخاطب مهم نیست! اگر برای شما مخاطب مهم نیست، چرا دست به تولید اثر میزنید؟ چرا اصرار دارید اثرتان روی پرده یا صحنه برود؟! مخاطب در سینما جایگاه والا و ویژهای دارد، بنابراین باید به او احترام گذاشت.
مدت مدیدی است که مخاطبان در سینمای ایران نادیده گرفته میشوند. این مهم آسیب جدی به سینما و اقتصاد آن زده است. یکی از بیاحترامیها به مخاطبان در سینما، گرفتن حق انتخاب از آنان است. مردم دوست دارند از میان فیلمها، خود آنچه میخواهند به تماشا بنشینند را انتخاب کنند، نه دیگران. اکران چند فیلم محدود که آن هم همیشه با کلی حرف و حدیث همراه است و مجبور کردن تماشاچی به دیدن آنها، بیاحترامی بزرگی به آنان بوده، هست و خواهد بود.
مخاطب دوست دارد، همزمان فیلمهای مختلفی، به ویژه آثار مطرح و به روز خارجی روی پرده بروند تا دست به انتخاب بزند. اکران نکردن فیلمهای مطرح دنیا یا اکران بسیار محدود آنها، هم به سینمای ایران آسیب جدی رسانده و میرساند و هم مخاطب را از سالنهای سینما فراری داده است. پیش از این سینماداران با توجه به شناختی که از مخاطبان سینمای خود داشتند، فیلمهایی که احتمال داشت تماشاگران از آنها استقبال کنند را به نمایش میگذاشتند. مدتهاست این حق از سینمادارها گرفته شده و آنان نیز مجبور هستند آنچه برایشان انتخاب شده را نمایش دهند. یکی از دلایل مهم تعطیل شدن سالنهای سینما در تهران و به خصوص شهرستانها همین مشکل است، احترام نگذاشتن به حق انتخاب مخاطب و نمایش ندادن فیلمهای مطرح و مخاطب پسند روز جهان.