پیری ، بیماری و مرگ، هنرمند و غیر هنرمند نمی شناسد،در این مرحله همه یکی هستند،مال و منال هم نمی تواند آن را از بین ببرد.شهلا ریاحی نیز پس از مدت ها سکوت در خلوت در گذشت و در جلوت ماندگار شد.
شهلا ریاحی بازیگری خاطره ساز برای سینما و تلویزیون ایران و علاقه مندان آن بود و هست.مردم هرگز وی را فراموش نکرده و نمی کنند، هرچند که مدیران هنری،برخی از همکاران ، بازیگران و سینماگران تازه پا،یادی از او نکردند ،اما مهم در خاطر مردم ماندن است که این اتفاق افتاده است.مرگ هم نتوانست و نمی تواند خاطرات افراد دوست داشتنی مانند شهلا ریاحی را از یاد و دل مردم ببرد.
سینمای ایران و زنان ایرانی باید به شهلا ریاحی همواره احترام گذاشته و مقابل او سر تعظیم فرود آورند،زیرا اولین زن تاریخ سینمای ایران بود که جرات کرد وارد حرفه مردانه کارگردانی شود و فیلم بسازد.اگر زن شجاعی مانند وی در تاریخ سینما نبود،شاید زن دیگر جرات نمی کرد که وارد این حرفه شود.
امروز شهلا ریاحی دیگر در میان ما نیست،این تقدیر است و نمی توان مقابل آن ایستاد،اما می توان با حضور پرشکوه در تشییع جنازه اش،ثابت کرد که مرگ یک هنرمند پایان او نیست و نخواهد بود.باید نام ، خاطره و بازی های دوست داشتنی اش را همواره زنده نگه داشت و به بازیگران تازه به دوران رسیده و پرافاده نشان داد بازیگری و هنرمندی یعنی چه.باید به آنان تفهیم کرد چگونه و با چه هنری می توان در یاد و دل مردم زنده بود.باید به آنان آموخت که با کارهای خارج از عرف،رفتار ناشایست و سر و صدا کردن در فضای مجازی و غیر مجازی نمی توان نام خویش را ماندگار کرد.باید تلاش کرد،جسارت داشت،تمرین کرد و به زمین و زمان فخر نفروخت تا در یاد مردم ماندگار شد.باید به شهلا ریاحی و امثال او همیشه احترام گذاشت،مردن این بزرگان از احترام به آنان کم نکرده و نخواهد کرد.
متاسفانه در واپسین ایام حیات این بازیگر دوست داشتنی، عکس هایی از روزگار ناخوشی وی در فضای مجازی و غیر مجازی منتشر کردند که کاری ناشایست بود.این کار چه لذتی داشت که عده ای نابخرد به این فعل زشت و ناشایست مبادرت کردند؟
عده ای که متاسفانه خود را به غلط مدیر و هنرمند دانسته و می دانند با گرفتن عکس های سلفی از بیماران و ناتوانان عرصه هنر و انتشار آن،دنبال آن بودند و هستند که برای خود کسب وجهه کرده و در دل مردم به زور جا باز کنند!این حرکت قبیح چه معنایی دارد؟!
هنرمندان،به خصوص بازیگران، دوست دارند مردم آنان را با چهره ای که در روزهای اوج و جوانی داشتند به یاد آورند،نه هنگام بیماری و کهنسالی با صورت های افسرده و غم گرفته.دوست دارند عظمت و شان شان همچنان حفظ شود.
انتشار عکس های نامناسب از آنان در حالی که پنجه در پنجه بیماری و مرگ انداخته اند،ابهت این هنرمندان را از بین برده و می برد.
شهلا ریاحی را با همان لبخند زیبا و همیشگی اش به یاد آورید،نه عکس های روزهای ناخوشی و تنهایی.
@nasrodinmolla
