آرت کافه-سیدرضااورنگ:سعید اوحدی رییس هیات مدیره و رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با صدور احکامی حسن خجسته را به عنوان رییس هیات مدیره و برنا فیروزی، محمد احسانی زاده، محمدرضا فرجی و هاشم میرزاخانی را به عنوان اعضا منصوب کرد.نگاهی به این لیست چند نفره مشخص می کند،در مملکتی که همیشه وفور رجال داشته و دارد،چقدر قحط الرجال است!
یک نفر از این اعضا براساس شفاف سازی وزارت ارشاد،در چندین مجمع و هیات مدیره عضو یا مشاور است،دو نفر از آنان نیز پای ثابت مجامع و هیات های مختلف هستند،همه این نورچشمی ها پست های دولتی نیز دارند.
واقعا انسان در می ماند این مصیبت را چگونه فریاد بزند تا هم خودش آسوده شود و هم به گوش اهالی دولت برسد.
در کشورهایی که روی نقشه باید آنها را با میکروسکوپ پیدا کرد و با قحط الرجال و نسوان شدید روبرو هستند،نیز این گونه رفتار نمی شود که نام مسند نشینان مدام تکرار شود!
چرا باید در مملکتی هشتاد میلیونی که نخبه پرور است ،برای هر پست یا هیات مدیره ای فقط افراد معدود و نظر کرده را منصوب کرد؟!حق الناسی از این بزرگ تر در نزد خداوند و مردم وجود نداشته و نخواهد داشت!
همه آحاد یک کشور حق شرعی و عرفی دارند بر اساس توانایی مناصبی را در کل مملکت به دست آورند.این حق چرا از افراد توانا گرفته شده و می شود؟
اگر نگاه کوتاهی به اسامی هیات مدیره موسسه ها و مناصب مختلف در حوزه هنر و خارج از آن انداخته شود،دایره محدود افرادی که همیشه مسند نشین بوده اند و نظر کرده چشم ها را گرد می کند!
این مملکت لبریز است از مردان و زنان با تجربه و کاربلد و جوانانی سختکوش و مبتکر،اما هیچ گاه به چشم نیامده و نمی آیند. این افراد نخبه، تمام عمر خود را فدای علم اندوزی و اشاعه هنر کرده اند،خون دل ها خورده و رنج های بسیار کشیده اند تا صاحب نام شوند،اما مقام را با وجود شایستگی از آنان دریغ می کنند! چرا؟ چون کاربلد هستند و کارشناس فن؟!
در اکثر ممالک ریز و درشت دنیا،به محض آنکه نخبه ای به چشم شان می آید،سریع دست به کار شده و او را بر مسندی که شایسته آن است می نشانند.به این هم بسنده نکرده و برای تمام نخبگان دنیا دام پهن می کنند تا آنان را به چنگ آورند،زیرا می دانند نیروی انسانی نخبه از هر سرمایه ای با ارزش تر است.
متاسفانه در ایران از گذشته های دور،کاری کرده و می کنند که نخبگان یا به عزلت بخزند یا به غربت بروند!با این تفکر چگونه مملکت و فرهنگ و هنر آن می تواند پیشرفت کرده و به قله برسد؟
وقتی افرادی با توانایی های بالا و افکار متفاوت در مناصب مختلف یا حداقل در مقام مشاور قرار داده نشوند،هرگز مملکت روی ترقی را به خود نخواهد دید.
وزیر محترم ارشاد اگر یک بار با دقت به شفاف سازی های منتشر شده از سوی وزارتخانه ای که خودش مسوول آن است بیندازد،به راحتی متوجه نام های تکراری،بی انگیزه و تهی از ابتکار و نخبگی می شود.
تا کی قرار است در مملکت نخبه پرور ایران گردش تکراری افراد در دایره ای محدود ادامه پیدا کند؟آیا وقت آن نرسیده تا نسلی دیگر با افکار تازه تر به کار گرفته شوند؟دوست بازی و فامیل بازی کی می خواهد به پایان برسد؟
