آرت کافه-سید رضا اورنگ:روزی ملانصرالدین بدون خرش از گذرگاهی عبور می کرد. در عالم خیال با خودش حرف می زد. اصلاً حواسش به دور و برش نبود، نه چیزی را می دید و نه می شنید.
از مقابل سینمایی عبور کرد بدون آنکه به آن توجه کند. هنوز از سینما فاصله نگرفته بود که خبرنگاری با سرعت به سمت ملانصر الدین آمد و مقابلش ایستاد. راه عبور ملا سد شد. هنوز به خود نیامده و سد سکندر مقابل خود را برانداز نکرده بود که خبرنگار گوشت کوب خویش را در حلق ملا کرد، ملانصرالدین تا آمد گوشت کوب را با دست پس بزند، خبرنگار پرسید: به نظر شما تعداد تماشاگران سینمای ما چند نفرند؟ ملانصرالدین نگاه سفیه اندر عاقلی به خبرنگار کرد و گفت: به اندازه موهای کف دست من! خبرنگار گفت: کف دست شما که مو ندارد! در حالی که این همه تماشاچی به سالن ها می روند و سینماها میلیاردها تومان فروش دارند! ملانصرالدین گفت: بچه جان، تو مو می بینی و من پیچش مو. این تماشاگرانی که تو می گویی در مقابل کل جمعیت ایران چیزی محسوب نمی شود، درست مثل موهای نادیده کف دست من!
