تئاتر مدیون سینما نیست، اما سینما وامدار تئاتر است

آرت کافه-سیدرضا اورنگ:تئاتر، هنری است زنده و شریف که هیچ دینی به سینما نداشته، ندارد و نخواهد داشت، اما سینما همیشه مدیون تئاتر بوده و خواهد بود. تاریخ سینمای جهان و ایران، شاهد کمک‌های شایان و بی‌دریغ تئاتر به سینما بوده و هست. به جرأت می‌توان گفت، اگر هنر نمایش وجود نداشت، سینمای داستانی هرگز قدم به عرصه وجود نمی‌گذاشت و یا خیلی دیرتر از آنچه باید، این اتفاق می‌افتاد.
حضور بازیگران تئاتر در سینما و تلویزیون، همیشه با موفقیت همراه بوده و باعث رونق کیفی و کمی فیلم‌ها شده است. در سال‌های اخیر به بهانه رونق تئاتر و جلب تماشاگر به سالن‌های نمایش، گاه و بیگاه پای بازیگران سینما و تلویزیون را به صحنه‌های تئاتر باز کرده‌اند، اما این اتفاق نه تنها باعث رونق تئاتر نشد، بلکه موجب از دست رفتن تماشاگر واقعی تئاتر نیز شد.
تئاتر، هنرمندان خود را می‌طلبد، سخت کوشانی که تحت هر شرایط نمایش خود را به اجرا در می‌آورند. آنان بازیگران عرصه‌ای هستند که تماشاگران به طور زنده شاهد کوچک‌ترین حرکات‌شان روی صحنه هستند، اما در سینما هرگز چنین واقعه‌ای رخ نمی‌دهد. در سینما ،ممکن است یک صحنه بارها و بارها برای نتیجه بهتر تکرار شود و بازیگر فرصت دارد تا صحنه مورد نظر کارگردان را از کار در بیاورد، اما این فرصت هرگز در اختیار بازیگران تئاتر قرار ندارد. آنان باید بی‌نقص ، محکم و بدون تکرار روی صحنه خودنمایی کنند. هر گونه اشتباه از سوی آنان واکنش تماشاگر را در پی خواهد داشت.
در دنیای سینما، بازیگران و کارگردانان بزرگی بوده‌اند که از تئاتر به سمت سینما رفته و آن را اعتلا بخشیده‌اند، در ایران نیز چنین بوده است. آیا این اتفاق از سوی بزرگان سینما در تئاتر اتفاق افتاده است؟ هرگز رخ نداده و نخواهد داد، مگر اینکه آنان نیز ریشه در تئاتر داشته باشند.
در صحنه‌های تئاتر، هر هنرمندی می‌تواند توانایی خود را بسنجد، چه سینمایی و چه تئاتری، اما موفقیت در اجرای نمایش، عیار این گروه خواهد بود. این یک اصل غیر قابل تغییر است که اهالی سینما نمی‌توانند هنر تئاتر را اعتلا بخشند، اما هنرمندان تئاتر بارها سینما را اعتلا بخشیده و خواهند بخشید.
برای همین با قاطعیت می توان گفت که تئاتر مدیون سینما نیست، اما سینما وامدار تئاتر است.




@nasrodinmolla