هرگز گمان نمی کردم بعد از مدت ها بتوانم چهار ساعت پیاپی وقت بگذارم و نمایشی را ببینم که پیش از آن خوانده بودمش؛ دیده بودمش و بسیاری از صحنه هایش را کاملا به خاطر سپرده ام، اما حقیقتا اجرای دکتر دلخواه و برداشت او از شاه لیر شکسپیر ؛ بسیار مدرن ، متفاوت و غافلگیر کننده بود.
نمی دانم در مخیله اش چه گذشت که تصمیم گرفت ریسک کند و یک اثر کلاسیک را آن هم با رویکردی نو و مدرن روی صحنه تئاتر امروز ایران ببرد، آن هم در روزگاری که بی حوصلگی توان تحمل زمان چهار ساعته را از مخاطب می گیرد؛ حقیقتا تصمیم دشواری بود، اما به خوبی از پس آن برآمد و به یقین می گویم، آنچه که در صحنه سالن اصلی تئاتر شهر تهران دیده ام ماحصل تمرین های مداوم و تلاش های بسیار حرفه ای و گروهی بود ؛ گروهی که در آن از چند نسل؛ هنرمند می شود دید.از بازیگران پیشکسوت و ستاره گرفته تا دانشجویان عاشق . این انسجام مدیون تلاش های دکتر مسعود دلخواه است که عاشقانه تدریس می کند ؛ تعامل می کند و با تمام سختی های اجرای یک اثر کلاسیک می اندیشد که باید مروری کرد بر ادبیات فاخر جهان، چرا که درس های بی شمار در خود دارد.
«شاه لیر» نماد تصمیم های احمقانه و پی در پی است؛ تصمیماتی که می تواند زندگی ما و اطرافیان مان را تحت تاثیر خود قرار دهد، اما دخترانش گانریل ؛ ریگان و کردلیا نشانه هایی از معنا و مفهوم کلماتی هستند که خیر و شر را مقابل هم قرار می دهند و چه درخشان و روان است بازی مهدی سلطانی در نقش شاه لیر ؛ ناصر عاشوری در قامت دلقک . در کنار آن بازی روان و باور پذیر الهام پاوه نژاد ؛ بهاره رهنما و محبوبه تفضلی در نقش دختران لیر تحسین برانگیز است.
«شاه لیر» را در این دو روز پایانی ببینید و همذات پنداری کنید با دیالوگ های ماندگار شکسپیر؛ اجرای موزیکال و هماهنگی چشمگیر بازیگران آن در فرم و بدن و بیان تا درگیر این حقیقت شوید که اغوا و فریبکاری، لباسی است که آدم ها به تن می کنند تا خود را آن گونه که نیستند نشان دهند، در حالی که در پایان ،این زندگی پر کاهی نمی ارزد.
