بعدی
like
اعلام غیر قانونی بودن کمیته انضباطی از سوی انجمن سینماداران

برای اکران چند فیلم، لشگر سلم و تور لازم نیست!

‏. ‏(‏۱-‏آبان-‏۱۳۹۷)

اکران فیلم، یک کار ساده و پیش پا افتاده است،برای اجرای آن احتیاج به لشگر سلم و تور نیست!

آرت کافه-سیدرضااورنگ:اکران فیلم های سینمایی در کشورهای صاحب سینما و دیگر کشورها،ساز و کاری ساده دارد که فیلم ها طبق آن و جدول زمان بندی شده روی پرده می روند.این روند سال هاست که بدون اشکال ادامه دارد.در سینمای ایران نیز پیش از انقلاب و در سال های ابتدایی پس از انقلاب، طبق ساز و کاری مشخص که همانا تعامل سینمادار و پخش کننده بود همین روند ساری و جاری بود.سینمادار اختیار داشت برای نمایش فیلم مورد نظرش با پخش کننده یا تهیه کننده مذاکره کرده و به توافق برسد،به همین سادگی.


یادداشت شورای عالی اکران شورای صنفی نمایش سینما سیدرضااورنگ

معلوم نیست با پیشنهاد چه کسی و به چه دلیلی،شورای صنفی نمایش تشکیل و مشغول به کار شد؟گروه بندی سینماها نیز به دنبال آغاز به کار این شورا، پس از مدتی اجرایی شد.
از زمانی که این شورا تشکیل و برای پخش کننده و سینمادار تعیین تکلیف کرد،همواره با اعتراض هایی روبرو بود و هست.از بیشتر عملکرد شورای صنفی،هم برخی از تهیه کنندگان ناراضی بودند و هم سینماداران.
دامنه اعتراضات و ایجاد شائبه باند بازی برای اکران برخی از فیلم ها در سال ۹۶ باعث تشکیل شورای عالی اکران شد تا نظارت بر اکران داشته و به شکایات رسیدگی کند.یکی از کمیته های زیر نظر شورای اکران،کمیته انضباطی کارگروه اکران سینماها بود که اعضای آن چندی پیش منصوب شدند.مدتی نگذشت که انجمن سینماداران کمیته انضباطی کارگروه اکران سینماها را غیر قانونی اعلام کردند!
شورای عالی اکران قرار است چه گلی به سر تاس سینمای ایران بزند؟اگر قرار بود اتفاق جدیدی بیفتد که همان شورای صنفی نمایش می توانست این اتفاق را رقم بزند!
تشکیل این شورا و کارگروه های ریز و درشتش در اواخر سال گذشته،تاکیدی بود و هست برای ناعادلانه بودن اکران فیلم ها در سینمای ایران،زیرا اگر عدالت وجود داشت احتیاجی به شورای عالی اکران نبود.
اگر شورای عالی اکران تشکیل شده تا همه چیز در مسیر قانون باشد،چه مرجعی می تواند اجازه دهد پخش کنندگان خودسرانه دستور به تحریم سالن های سینما دهند؟
آیا پخش کنندگان باید با ساز و کار شورای صنفی نمایش و شورای عالی اکران پیش روند یا خودشان به تصمیم جمعی برسند،اگر چنین است وجود این شوراها به چه کاری می آید؟!
وقتی اعلام می شود سینمادار حق انتخاب دارد،به این حق انتخاب باید احترام گذاشته شود،چه این سینمادار دولتی باشد،چه خصوصی و چه ارگانی.این درست نیست که به خاطر یک هم صنف،قانون و مقررات را زیر پا گذاشت.
وقتی پخش کنندگان رفتار نسنجیده را پیشه خود کنند،بی شک سینمادار ها نیز به مقابله آنان بر می خیزند و اعمال قدرت می کنند.این تقابل به نفع سینما خواهد بود یا ضرر آن؟
شورای عالی اکران و کمیته انضباطی کارگروه اکران سینماها، باید با این عمل پخش کنندگان بدون در نظر گرفتن وابستگی های صنفی برخورد کرده و قانون را حاکم کنند.
اکران فیلم ها یک روش ساده دارد که در اکثر کشور ها اجرا می شود،تعامل سینمادار و پخش کننده،احتیاج به هیچ دفتر و دستکی هم نیست.
اگر این کار مانند گذشته به عهده سینماداران ، پخش کنندگان و تهیه کنندگان گذاشته شود،تمام مشکلات اکران حل شده و باعث رونق و پیشرفت سینمای ایران نیز می شود،زیرا رقابت به وجود می آید و سازندگانی که فیلم های ضعیف بسازند از چرخه اکران باز می مانند.بنابر این برای ماندن در چرخه اکران مجبور هستند بر کیفیت کارشان بیفزایند.
اکران فیلم، یک کار ساده و پیش پا افتاده است،برای اجرای آن احتیاج به لشگر سلم و تور نیست!