آرت کافه-سیدرضا اورنگ:جایزه اسکار، بی شک بزرگ ترین اتفاق سینمایی است که جایزه گرفتن در آن برای هر هنرمندی مایه افتخار است، چه حقش باشد و چه نباشد.
هر سال علاقه مندان، منتقدان و دست اندرکاران سینما به انتظار می نشینند تا زمان برگزاری جایزه اسکار فرا رسد. برای هر سینماگری از فیلمبردار گرفته تا بازیگر، گرفتن این جایزه خاطره انگیز تعبیر رویاهای شان است، رویاهایی که همیشه اتفاق نمی افتند. از سال ۱۹۲۹ که اولین مراسم جایزه اسکار برگزار شد تا زمان حاضر، هنوز مهم ترین اتفاق سینمایی جهان محسوب می شود.
در طول این سال ها، کارگردانان و بازیگران بزرگی این جایزه مهم را به دست آورده اند، بسیاری از بزرگان سینما نیز، به هر دلیلی، سیاسی یا غیر سیاسی، از دریافت آن محروم بوده اند، مانند آلفرد هیچکاک افسانه ای و استنلی کوبریک بزرگ. جایزه اسکار نگرفتن برخی از بزرگان سینما، همیشه برای علاقه مندان سینما جای سوال داشته، سوالی که هنوز جواب قانع کننده ای به آن داده نشده. این حقیقتی است انکار نکردنی که جایزه اسکار هم رنگ و بوی سیاسی دارد، اما سلیقه هم نقشی موثر در معرفی برندگان جوایز دارد.
جایزه اسکار به فیلم هایی تعلق می گیرد که در طول یک سال روی پرده رفته اند، برای همین اکثر علاقه مندان و منتقدان سینما این فیلم ها را دیده و با آنها آشنایی دارند. اگر فیلم یا هنرمندی که باید جایزه بگیرد، نگیرد منتقدان و علاقه مندان نسبت به این موضوع جبهه گرفته و از خود واکنش نشان می دهند.
در طول تاریخ برگزاری جایزه اسکار، همواره ملاحظاتی صورت گرفته که اعتراض عده ای را بر انگیخته، اما در سال های اخیر سیاست بازی ها و ملاحظات از حد متعارف بیشتر شده و صدای بسیاری از سینماگران، منتقدان و علاقه مندان را در آورده است. یکی از این ملاحظات نادیده گرفتن حق سیاهپوستان است.
این مهم اعتراضات بسیاری را به دنبال داشت، اعتراضاتی که باعث شد ظاهرا نگاه متعادل تری نسبت به هنرمندان رنگین پوست داشته باشد. متاسفانه این ناعدالتی را همه می بینند و به آن گردن می نهند،حتی خود رنگین پوستان!
با توجه به اتفاقات افتاده ، سیاست بازی و اعمال سلیقه، باید گفت اسکار، جایزه بزرگی بود که دیگر نیست!
