به گزارش آرت کافه به نقل از ایبنا ، توماس هریس، خالق یکی از وحشتناکترین هیولوهای ادبیات، به احتمال قوی یکی از تاریکترین تخیلات در میان نویسندگان امروز را دارد. قاتل زنجیرهای بدنام او، هانیبال لکتر، اعضای بدن قربانیان خود را پس از آنکه با ظرافت آماده میکند با ولع فرو میبرد و یک بار یک مرد را زنده میخورد و تکههای مغزش را با ترافل و توت تزئین میکند.
بنابراین هراسانگیز است وقتی هریس اصرار میکند که هیچ چیز را از خودش در نیاورده. او میگوید: «فکر نمیکنم که هرگز چیزی را خودم ساخته باشم. همه چیز اتفاق افتاده، هیچ چیز ساخته نشده. در این دنیا لازم نیست هیچ چیز را بسازی.»
هریس ۷۸ ساله این ایده را هر بار که از او درباره منشا یک قسمت از داستان یا یک کاراکتر بپرسی تکرار میکند. اینطور نیست که وی یک تخیل بهخصوصِ هولناک داشته باشد، او یک ناظر مشتاق و واقعهنگار مردم و تاریکترین امیال آنهاست.
نزدیک به ۴۵ سال هریس مخاطبان را با رمانهای مخوف خود ترساند؛ رمانهایی که بیش از ۵۰ میلیون نسخه فروخت و یکی از به یاد ماندنیترین ضدقهرمانهای داستانی تمام دوران را معرفی کرد که از این حیث در کنار دارت ویدر و دراکولا قرار میگیرد،اما درباره هریس و فرایند خلاقانهاش چیزهای نسبتا کمی میدانیم. او جشن امضای کتاب نمیگیرد و در مجامع عمومی ظاهر نمیشود. هریس از اواسط دهه ۱۹۷۰ مصاحبه اساسی انجام نداده، زیرا میگوید ترجیح میدهد آثاری که مینویسد خودشان صحبت کنند.