آرت کافه-ملانصرالدین:جوان با استعداد و هنرمندی بر اثر اهمال و ندانم کاری تهیه کننده و طراح صحنه سریالی،زنده زنده در آتش مشتعل شده با بنزین کباب می شود،اما همه عافیت طلبی پیشه کرده و سکوت می کنند،چرا؟چه مصلحت و منافعی وجود دارد که آنها را وادار به سکوت کرده است؟
سکوت معنی دار،مرگبار و نفرت انگیز سازمان سینمایی و روابط عمومی اش در قبال کباب شدن یک جوان هنرمند واقعا ستودنی است!!! آدمی باید خیلی بی خیال باشد که بتواند در برابر جزغاله شدن یک انسان،آن هم هنرمند سکوت اختیار کرده و لب از لب باز نکند،الحق که این بی خیالی و سکوت ستودنی است!
وظیفه سازمان سینمایی فقط پروانه ساخت و نمایش دادن نیست،وقتی که برای ساخت فیلم سینمایی یا سریالی مجوز می دهد،یعنی بار مسوولیت روی شانه هایش سنگینی کرده و حق ندارد از این بار سنگین شانه خالی کند.اگر سر صحنه یا پشت صحنه اتفاقی می افتد که قابل گذشت نیست،این وظیفه وزارت ارشاد و سازمان سینمایی است که وارد عمل شده و با خاطیان برخورد جدی کند.مرگ دلخراش یک جوان با استعداد،مسئله ساده ای نیست که سازمان سینمایی به راحتی از آن بگذرد یا لاپوشانی کند.
اگر این اهمال کاری در هالیوود و دیگر کشورهای صاحب سینما رخ می داد،جدی ترین برخورد را با مسوولان پروژه انجام داده و بی شک به مراجع قضایی نیز معرفی اش می کردند تا جزای کارش را دیده و دیگر چنین ندانم کاری هایی اتفاق نیفتد.برای آنها جان انسان ها مهم است،چرا برای سینما و تلویزیون ما مهم نیست؟!چند نفر باید سرصحنه فیلمبرداری در ایران کشته یا مصدوم شوند که مسوولان سینمایی از خواب سنگین خویش برخیزند؟!تعداد کشته ها و مصدوم هایی که سینمای ایران در این ۳۰ سال اخیر داشته،شاید از تمام تلفات تاریخ سینمای هالیوود بیشتر باشد!
آن قدر اتفاقات گذشته را لاپوشانی کرده و نادیده گرفتند که دادن تلفات سر صحنه و پشت صحنه فیلم ها و سریال های ایرانی به یک امر عادی تبدیل شده است،به گونه ای که اگر حادثه ای رخ ندهد آن را از ضعف گروه سازنده می دانند!
صاحبان رسانه و خبرنگارانی که یک جوش کوچک روی دماغ بازیگری را غلو کرده و به سرعت منتشر می کنند یا غذا دادن صوری بازیگر دیگری به سگ ها و گربه ها را به عنوان یک عمل انسانی در بوق کرنا کرده و تیترهای مختلف می زنند،آیا پیگیری مسببان حادثه و علت کباب شدن یک جوان هنرمند از نظر آنان غیر انسانی است که قفل بر قلم های خویش زده و مهر سکوت بر لبان شان نهاده اند؟!
خبرنگار سوگند نانوشته ای بر لوح وجدان او حک شده که پیرو حق باشد و عدالت پیشه کند.وظیفه و شرافت خبرنگاری حکم می کند که نسبت به اتفاق هایی مانند کباب شدن یک جوان سرصحنه فیلمبرداری منفعل عمل نکند.
چگونه می توان فردی را که در قبال جزغاله شدن یک جوان سر صحنه فیلمبرداری عافیت طلبی پیشه کرده و مهر سکوت بر لب و قلمش زده،خبرنگار و صاحب رسانه به حساب آورد؟!
وزارت ارشاد،سازمان سینمایی،هنرمندان،دست اندرکاران این سریال و اهالی رسانه، اگر بیش از این سکوت اختیار کنند،خواسته یا ناخواسته با مقصران کباب شدن یک جوان همدست و همداستان به حساب خواهند آمد.خون آن جوان دامنگیر آنها نیز خواهد بود!
سازمان سینمایی بهتر است هرچه زود تر به این قضیه ورود کرده و با اهمال گران و مقصران این حادثه تلخ برخورد شدید داشته باشد.بهتر است این اتفاق شوم در داخل حل و فصل شود،اگر نشود از قوه قضایی درخواست خواهیم کرد که وارد عمل شده و مسبببان را پای میز محاکمه بنشاند.
آنانی که فکر می کنند با سکوت مرگبار خویش به سینمای ایران کمک می کنند،این را بدانند که در آینده هر اتفاق دیگری بیفتد دست آنان نیز آلوده خواهد بود!
@nasrodinmolla