به عنوان یک بیننده و منتقد شرم می کنیم از اینکه در تلویزیون ایران ساخت برنامه های کپی شده بسیار ضعیف در دستور کار شبکه ها،به خصوص شبکه سه قرار دارد!
یکی از اصول مدیریت خلاقیت است،یعنی یک مدیر توانا و کاربلد کسی است که بتواند ایده های نو و مبتکرانه در محیطی که مسوولیت آن را برعهده دارد ارائه داده و اجرایی کند،به ویژه در نهادهایی مانند تلویزیون و سینما.
ساخت و پخش سریال ها و برنامه های کپی شده و نخ نما،نشان از کدام خلاقیت در وجود مدیران نظرکرده صداوسیما دارد؟
مدیران کارنابلدی که با لطایف الحیل و فامیل بازی و گروه بازی بر سر کار آمده اند،مدام دارند تیشه به ریشه تلویزیون زده و غرور ملی را خدشه دار می کنند!چرا باید در کشور بزرگ و با قدمتی مانند ایران که آوازه هنرش در پهنای تاریخ طنین انداز است و هنرمندانش شهره خاص و عام،تلویزیون اش مقلد صرف کشورهای دیگر باشد،به خصوص کشورهایی که تاریخ درخشان و با قدمتی نیز ندارند؟به کی و چی باید سوگند خورد که این کار شرم آور است و به غرور ملی آسیب می زند؟!
صداوسیمایی که مدام مدیران ریز و درشتش شعار داده و می دهند که می خواهند با تهاجم فرهنگی مقابله کنند،این گونه می خواهند مقابله کنند؟!
هر هنرمندی که می خواهد کار جدید و خلاقانه ای با نگاه به هنر غرب یا شرق انجام دهد می گویند این مصداق تهاجم فرهنگی است!هیچ دلیل محکم و قانع کننده ای نیز ارائه نمی کنند تا بتوان آن را پذیرفت.ابتکار هنرمندان تهاجم فرهنگی نیست،استفاده از ظرفیت هنر کشورهای دیگر است برای پیشرفت هنر ایران.
اگر مدیران صداوسیما معتقد هستند که در خاکریز اول مقابله با تهاجم فرهنگی قرار دارند،این را بدانند و به گوش بگیرند که ساخت برنامه ها و سریال های کپی شده از روی دست آمریکایی ها،کمک رسانی و همسویی با کسانی است که خودشان ادعا دارند به ایران تهاجم فرهنگی کرده اند!
راه مبارزه این است که برنامه ها و سریال هایی با ساختار کاملا ایرانی به دست هنرمندان و متخصصان کشور تولید کرد و روی آنتن فرستاد یا کپی کردن از روی دست مهاجمان فرهنگی؟!
نه برنامه «اعجوبه ها» می تواند جای «Little Big Shots» آمریکایی را بگیرد و نه مهران غفوریان توانایی دارد با مجری توانایی مثل استیو هاروی برابری کند!
مهران غفوریان نمی تواند یک مجری باشد،همان گونه که بسیاری از بازیگران دیگر نمی توانند،اما مدیران تلویزیون با لجبازی به آنان میدان داده و می دهند!
غفوریان و بسیاری از بازیگرانی را که تلویزیون تریبون اجرا در اختیارشان گذاشته،در بیان و اجرا بسیار مشکل دارند.وقتی ناتوان هستند چرا باید درصداوسیما به عنوان مجری روی آنتن بروند؟!
شومن بودن و مجری گری کار هرکسی نیست،توانایی،سواد،بیان خوب و جذابیت می خواهد.مدیران تلویزیون چرا امر مهم اجرا را به هیچ گرفته و می گیرند؟!آیا نسبت به فن اجرا بی سواد هستند یا به عمد می خواهند به فن و هنر اجرا در تلویزیون ایران لطمه بزنند؟!
اگر بلد نیستید و سوادش را ندارید از استادان بزرگ این فن از جمله استاد مسلم اجرا اسماعیل فخرایی کمک گرفته و مشاور خود قرار دهید.وقتی چنین مرد بزرگی را از تلویزیون که خانه اول و آخر اوست،می رانید،انتظار دارید مجریان قابلی داشته باشید؟
آن مجریانی که مدیران صداوسیما فکر می کنند توانا هستند،یک از هزار استانداردهای جهانی اجرا را نیز ندارند!
این همه با ساخت برنامه ها و سریال های کپی شده و تقلیدی با فرهنگ و غرور ایرانیان بازی نکنید!برای ایجاد و اثبات فرهنگ غنی ایرانی بزرگان نام آوری جانفشانی کرده اند.غرور ملی نیز با مقاومت،ایثار و شهادت مردان و زنان ایران زمین در طول تاریخ به دست آمده،چرا باید این غرور را خدشه دار کرد.
مردان و زنان هنرمند و متخصص بسیاری در ایران وجود دارند که می توانند مانند دهه ۶۰ تلویزیون را به اوج رسانده و فرهنگ اسلامی و ایرانی را اشاعه دهند.یکی از دلایل موفقیت برنامه ها و سریال های دهه ۶۰ این بود که تقلید در آن جایی نداشت و همه چیز عطر و بوی ایرانی می داد.استفاده کنید از این هنرمندان و متخصصان دلسوز و کارآمد.
@nasrodinmolla
