مدت هاست برخی سینماگران دلسوز از سازمان سینمایی درخواست کرده اند خوان پروانه ساخت را از میان بردارد تا آنان با فراغ بال بیشتری به تولید آثار بپردازند.درخواست این گروه از سینماگران کاملا منطقی است و نگارنده نیز با آن صددرصد موافق است. برخلاف این گروه، عده ای تهیه کننده تمامیت خواه و طماع نیز وجود دارند که خواستار برداشتن پروانه ساخت هستند،ولی نیت شان چیز دیگری است .آنان همواره تلاش کرده و می کنند سینمای ایران را در چنگال تیز خود گرفته و ترکتازی آغاز کنند.این گروه که به دروغ خود را در ردیف حامیان برداشتن پروانه ساخت جا زده اند،نیات پلیدی دارند که برای رسیدن به آنها دست به هر کاری زده و می زنند.
تمامیت خواهان می خواهند از ضعف مفرط سازمان سینمایی و رییس جدیدش سوءاستفاده کرده و با کمک مشاور اعظم،عنان اختیار پروانه ساخت را در دست گرفته و دمار از روزگار فیلمسازان دلسوز و مستقل درآورند.وقتی صدور پروانه ساخت در اختیار آنان قرار بگیرد،دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.
این باند مخوف سینمایی که باعث و بانی عقبگرد سینمای ایران به قهقرا هستند،پیش تر نیز تلاش هایی به خرج داده بودند تا زمام کامل سینمای ایران را در دست بگیرند،اما مقاومت برخی از مدیران دلسوز سازمان سینمایی،فیلمسازان و تهیه کنندگان مستقل و اهالی رسانه مانع رسیدن آنان به نیات شوم شان شد.
این تهیه کنندگان منفعت طلب که همه چیز را برای خود خواسته و می خواهند،یک بار دیگر به تکاپو افتاده اند تا از ضعف مفرط سازمان سینمایی در این مقطع نهایت سوء استفاده را برده و با حمایت مشاور اعظم این سازمان که همسو با آنان است،این بار به هر نحوی که شده به نیت پلید خود برسند.برای همین چندی است در رسانه های مختلف و با پوشش های گوناگون بحث برداشتن پروانه ساخت را پیش کشیده اند که متاسفانه برخی از سران رسانه ها با آنان،آگاهانه یا ناآگاهانه همدست و همسو شده اند.آنان با شعار پوشالی و فریبنده،سینما باید توسط سینمایی ها اداره شود،سعی در اشغال سینمای ایران دارند.
کسی مانع و مخالف فعالیت های صنفی نیست،صنوف سینمایی که در خانه سینما لانه کرده اند،می توانند اهداف و برنامه های صنف خود را پیش ببرند که نبرده اند.وقتی برخی از این صنوف هنوز در کار خود مانده اند،چطور می توانند داعیه هدایت سینمای ایران را داشته باشند؟!
تعداد زیادی از اعضای صنوف در بد ترین شرایط به زندگی ادامه داده و در بیکاری و نداری دست و پا می زنند،برخی از آنان به دلیل ضیغ شدید مالی دیگر توان پرداخت حق عضویت خویش را نیز ندارند!بهتر نیست سران صنوف به جای دخالت در کار دولت به این امور مهم بپردازند؟
در گذشته نیز برخی از اختیارات معاونت سینمایی وقت به اشتباه در اختیار خانه سینما قرار گرفت که آثار فجایع آن هنوز باقی است.
وقتی گروه تمامیت خواهان عنان کار سینما را در دست بگیرند،بی شک فقط به منافع خود و هم پیاله های خویش می اندیشند و بس.مطمئنا اجحافی شدید در حق دیگر تهیه کنندگان و سینما گران روا خواهند داشت.
گرفتن اختیار صدور پروانه ساخت و در مرحله بعد پروانه نمایش، کودتایی خزنده و کشنده است که در حال صورت گرفتن علیه سینمای ایران و سازمان سینمایی است.رییس سازمان سینمایی،هرچند تازه کار است،اما نباید بیش از این به مشاوره های اشتباه مشاور اعظم خود گوش کند.شاید حسین انتظامی فکر می کند با انداختن توپ در زمین صنوف سینمایی،کارش سبک شده و فشار از روی دوش او و سازمانش برداشته می شود،اما چنین نیست،زیرا هر اتفاقی که در سینما بیفتد،سینماگران و مردم گریبان وی و سازمان سینمایی اش را خواهند گرفت،برای اینکه چه بخواهد و چه نخواهد متولی سینمای ایران است.
دلسوزانه و بدون چشمداشت به رییس سازمان سینمایی توصیه می کنیم تسلیم کودتا گران نشده و مردانه از کیان سینمای ایران با تمام قدرت دفاع کند.برداشتن سد پروانه ساخت،کار بجایی است،اما اختیار آن نباید به خانه سینما و صنفی خاص واگذار شود. نباید چنین فاجعه ای روی دهد،اگر رخ داد باید فاتحه سینمای ایران را خواند و به خاکش سپرد!
سینماگران و منتقدان دلسوز،هنوز درک نکرده اند که رییس سازمان سینمایی چرا اصرار دارد فقط ازچند نفر خاص مشورت بگیرد؟آیا سینمای ایران فقط در آن چند نفر خلاصه شده است؟دیگران حقی از سینمای ایران ندارند؟روسای پیشین نیز چنین رویه ای را در پیش گرفتند و سرشان به سنگ خورد. سینماگران و منتقدان دلسوز اگر از شما و سازمان تان انتقاد می کنند،برای این است که دل شان برای شما و سینمای ایران می سوزد.
