بعدی
like
نگاهی به نمایش «سالمرگی»

روایت مردی با قلب طلایی

‏. ‏(‏۹-‏شهریور-‏۱۳۹۸)

اگر در اصفهان زندگی می کنید و مایلید به دیدن یک نمایش درام قوی بروید که شما را به حال و هوای گذشته ببرد، نمایش «سالمرگی» که تا ۱۵ شهریورماه در تماشاخانه ماه حوزه هنری به روی صحنه می رود قطعا بهترین انتخاب است.

آرت کافه:«سالمرگی» نام تئاتری از پویان عطایی است که داستان آن در دهه ۶۰ اتفاق می افتد. داستان دلدادگی ناصر برادر بزرگ خانواده به سهیلا بیوه برادرش که درپایان به وصال یکدیگر نمی رسند.
داستانی با پایانی غم انگیز که روایتگر جوانمردی های مردان دهه های قبل است، یادآور قهرمانی که در پس ظاهر خشک و سردش قلبی از طلا دارد. داستان با تمام تلخی هایش ،اما شیرین بیان می شود آنچنان که گاهی بیننده را تا مرز قهقهه زدن پیش می برد.
بازی های خوب بازیگران کار که نشان از تجربه آنان و تلاش کارگردان این اثر دارد از نقاط قوت این تئاتر محسوب می شود. بازی ها آنچنان روان و دلنشین و ملموس است که نمی توان گفت کدامیک از بازیگران بهتر از دیگری بازی می کند.
از نقاط قوت دیگر این کار گریم جالب و به یادماندنی آن است. موهای مش زده عروس کوچک خانواده با آن فکل پف کرده اش که نشان دهنده دخترهای قرتی دهه ۶۰ هستند و فرق وسط سهیلا عروس بزرگ خانواده همه و همه نشان از دقت مهسا حسام گریمور این کار و شناخت خوب او از دهه ۶۰ دارد.
طراحی لباس خوب شفق کاظمی نیز که به خوبی در خدمت اثر قرار گرفته و باعث باورپذیری بهتر نمایش شده از دیگر نکات قابل ذکر است. در کنار آن پویان عطایی خود با طراحی مناسب و ساده صحنه اش و زدن چسب روی شیشه ها به خوبی زمان را برای مخاطب به دهه ۶۰ برمی گرداند تا هرچه بیشتر تماشاچی را با اثرش همراه کند، تاریک شدن گاه به گاه صحنه که نماد بمباران و خاموشی آن زمان است به خوبی برای تعویض پرده و همچنین دراماتیک کردن اثر به کار رفته است.
اصغر گروسی با آنکه متنی زیبا و روان و تأثیر گذار نوشته است، اما در بعضی از صحنه ها با استفاده از دیالوگ های ثقیل ما را به یاد قلم نمایشنامه نویسانی چون بهرام بیضایی می اندازد. انگار که ریتم و آهنگ کلمات بعضی جاها برایش مهم تر از پیش برد قصه است و با آنکه بازیگران به خوبی و با سرعت لازم دیالوگ ها را ادا می کنند، اما دیالوگ ها خودشان را به رخ تماشاچی می کشند و همذات پنداری مخاطب با اثر را کمتر می کنند اما در عوض حظ شنیداری را بالا می برند که برای مخاطبان خاص تئاتر جالب تر به نظر می رسد.
در میان تمام نکات مثبت این تئاتر که تماشاچی را برای لحظه ای رها نمی کند و تا پایان با خود همراه می کند ،اما طولانی شدن بعضی از پرده ها این احساس را به وجود می آورد که برخی زیادی هستند، چرا که در این چند پرده محدود هم اتفاق خاصی نمی افتد.
به هر حال «سالمرگی» آن قدر نقطه قوت دارد که ضعف هایش را به خوبی بپوشاند و مخاطب را مشتاق دیدن این اثر جدی و قابل تأمل کند. اجرای قوی پویان عطایی به همراه گروه تئاتر میعاد جوان دست هر کسی را برای توصیه کردن به تماشای این تئاتر خوب باز گذاشته و مشتاقان همیشگی تئاتر را به سالن ماه حوزه هنری می کشاند.


تئاتر سالمرگی  پویان عطایی مهسا حسام  اصغرگروسی

نمایش «سالمرگی» از ۲۲ مردادماه لغایت ۱۵ شهریورماه هر شب ساعت ۲۰ در سالن ماه حوزه هنری واقع در خیابان استانداری ، گذر سعدی روی صحنه می رود.
@nasrodinmolla