هرکسی و با هر دیدگاهی می تواند وارد این عرصه شده و به صورت حرفه ای فیلم بسازد و گرفتاری های مردم و مشکلات جامعه نیز برایش مهم نباشد.به این گونه فیلمسازها نمی توان خرده ای گرفت،زیرا دارند کار خویش را بدون داشتن دغدغه انجام می دهند و شعار مردم دوستی هم سر نداده اند.
این معادله وقتی به هم می خورد که عده ای با دغدغه ساخت فیلم برای مردم وارد این عرصه شده و شعارهای رنگین می دهند.این گروه ادعا داشته و دارند که می خواهند به مردم گرفتار کمک کرده و تا آنجا که می توانند مشکلات شان را حل کنند یا حداقل به چشم و گوش مسوولان و افراد متول برسانند تا تکانی به خود داده و برای کمک به مردم و رفع مشکلات آستین ها را بالا بزنند.
مجید مجیدی از بازیگری به کارگردانی رسید،صد البته با همت خودش و حمایت های ویژه.وی از کسانی بود که دغدغه مردم و جامعه را داشت و با ساخت فیلم «بچه های آسمان» که باعث شهرت بیشترش شد،این ادعا را ثابت کرد.بعد ها که بر شهرتش افزوده و بر مکنتش اندوخته،از این دغدغه فاصله گرفت و به راهی رفت که بسیاری رفته و می روند!
امروز،سراسر کشور پر است از بچه های آسمانی که نه تنها کفش بر پای ندارند،بلکه چشم شان نیز برای بلعیدن تکه ای نان به دست این و آن است!بچه هایی که حتی با کمک محدودی می توان لبخند روی لب های خشک شده شان آورد.
شما برج عاج نشین شده و الحمدالله ثروت تان از شهرت تان بیشتراست. بی شک دیگر دغدغه نان ندارید،اما هنوز وسوسه های دیگری دارید که برای رسیدن به آنان تلاش می کنید.
نمی توان به شما و دیگران خرده گرفت ،چرا بخشی از ثروتی را که به واسطه همین مردم و بچه های آسمانی به دست آورده اید،خرج آنان نمی کنید تا نانی به دهان داشته باشند و پایی در کفش،زیرا این یک حرکت انسانی است و هر انسانی خودش باید انسانیت خویش را کشف کند.
آنچه دل ها را به درد آورده و می آورد، این است که چرا درباره این مردم و گرفتاری های شان یادداشتی نمی نویسید،اما برای تعریف و تمجید از فیلم دوست کارگردان و ثروتمندتان قلم به دست می گیرید و صفحه سفید را سیاه می کنید!
ای کاش در این چند سالی که رفیق تان رییس جشنواره جهانی فیلم فجر بود و میلیلاردها پول بیت المال را هدر داده و می دهد،دوستانه تذکری به وی داده و می گفتید:دوست عزیز با وجود گرفتاری مردم و دغدغه نانی که مدام با آن دست به گریبان هستند،خوب است این جشنواره پر خرج برگزار نکنی و به پیکر اصلی خویش بازگردانی که خرج آن به مراتب کمتر است،اما نگفتید و نمی گویید،زیرا نمی خواهید از شما رنجیده خاطر شود ،هرچند که می دانید با بودجه این جشنواره کذایی چقدر می شد و می شود به مردم گرفتار کمک کرد.جای دوری نرویم،الان در همین سینما نیز به خاطر بیکاری عده ای از سینماگران و بچه های جلو و پشت صحنه،بر تعداد بچه های آسمانی افزوده شده.دغدغه بسیاری از این گرفتاران شده است یک قرص نان!
چرا برای کمک به این افراد که برخی نیز در سال های دور و نزدیک برای موفقیت شما و امثال شما زحمت کشیده اند،قدمی برنداشته و قلمی حرکت نمی دهید؟!
شما با نردبان بچه های آسمان اوج گرفتید و رضامیرکریمی بر گرده زخمی بچه های مدرسه همت پای نهاد و بالا رفت.قدر کسانی که شما را صاحب شهرت و ثروت کردند بدانید.
@nasrodinmolla
