بسیاری از خبر ساده درگذشت استاد نصرت کریمی به سرعت گذشتند،عده قلیلی نیز تاملی کردند و رفتند،اما به واقع می توان از روی اسم چنین مردی به سادگی گذشت؟ نسل جدید به دلیل ناآشنایی با هنرمندان قدیم و حتی جدید عذرشان موجه است،اما آنانی که با نصرت کریمی و هنرمندانی مانند او آشنا بودند و هستند چرا به سادگی از روی خبر درگذشت این استاد خانه نشین گذشتند و می گذرند؟!
بسیاری نصرت کریمی را با فیلم های «محلل» و «تختخواب سه نفره» به یاد می آورند که این نشان دهنده کوتاهی افکار و سختی قلب شان است،مگر می شود یک هنرمند را فقط با رصد چند اثرش ارزیابی کرد و نتیجه گرفت؟ این اشتباهی محض است که عده ای مدام آن را تکرار می کنند.
نوجوانی بیش نبودم که در یکی از ویژه برنامه های عید که سال ببر بود،نصرت کریمی در قامت یک ببر ظاهر شد و در کنار دلارام کشمیری مجری مطرح آن روزها هنرنمایی ها کرد.کمتر کسی را دیده بودم و دیده ام که مانند استاد این همه بداهه های بکر در طول برنامه به مردم هدیه دهد.این هنرنمایی دیگر در تلویزیون ایران تکرار نشد و نمی شود.
استاد کریمی همه فن حریف بود،از بازیگری گرفته تا مجسمه سازی.
عده ای که همیشه عادت دارند تیشه به ریشه بزنند و اثری از آثاری باقی نگذارند،نصرت کریمی و بسیاری دیگر را با تفسیر به رای و کج اندیشی از هنرنمایی برای مردم محروم کرده و چون محکومان بدون حکم خانه نشین کردند تا در حسرت هنرنمایی بمانند و بمیرند که بسیاری مردند!
مگر یک کشور چند نفر فرد توانمند در عرصه سینما،تئاتر و تلویزیون ،آن هم در حیطه طنز دارد که بخواهد عده ای را نیز از متن به حاشیه رانده و ناخواسته عزلت نشین شان کند؟
نصرت کریمی،ارحام صدر و نصرت الله وحدت،هنرمندانی بودند که طنز و شیرین بیانی در وجودشان نهادینه شده بود.آنان مخاطبان شان را می شناختند و می دانستند چگونه دل شان را شاد کرده و لب شان را به خنده وادارند.هنرمند کاربلد هرگز در یک دوره زمانی، خویش و هنرش را محدود نمی کند،مطمئنا اگر پس از انقلاب از فعالیت آنان جلوگیری نمی شد،با ترفند هایی که در آستین داشتند و با کمک توانایی ذاتی شان،می توانستند پس از انقلاب نیر آثاری مخاطب پسند را بیافرینند که در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی باشد.این حق از این عده هنرمند گرفته و در حق شان ظلم شد.
نصرت کریمی،ارحام صدر و نصرت الله وحدت با کج اندیشی از کار بیکار شدند،با این حال می شد از توانایی و هنرشان بهره برد و سواد هنری شان را به نسل جدید آموزش داد و منتقل کرد تا سینما،تئاتر و تلویزیون ایران امروز دچار فقدان کارهای طنز و کمدی نشود.چرا از توانایی این افراد کاربلد استفاده نشد و نمی شود؟همین کوتاه نظری ها باعث شده بین هنرمندان قدیم و جدید یک شکاف عمیق ایجاد شود که پر کردن آن بعد گذشت سال های طولانی بعید می نماید.
هنرمندان جوانی که تحصیلات آکادمیک دارند،اما تجربه عملی ندارند، باید در کنار کدام هنرمند کاربلد و موی سپید کرده بنشینند و کار یاد بگیرند؟!هنرمندان با تجربه گنجینه بودند و هستند،چرا استفاده درست از این گوهرهای یک دانه نشده و نمی شود؟
صداوسیما با کمک این هنرمندان طنز پرداز می توانست همواره کارهای خوب و مخاطب پسند داشته باشد و روی آنتن ببرد،زیرا آنان پیر این کار بودند و بلد راه.ضعف عمده برنامه ها و سریال های تلویزیونی،به ویژه بخش طنز آن به خاطر راندن این هنرمندان کاربلد و استفاده نکردن از هنر آنان بود و هست.
بسیار گفتیم و گفتند و نوشتیم و نوشتند،اما هنوز برای مدیران سینما، تلویزیون و تئاتر ،مرغ یک پا دارد!
@nasrodinmolla
