توقیف و رفع توقیف اثر کیانوش عیاری را یک بازی سیاسی دانسته و می دانم. هرگز از مواضع خویش نیز عدول نکرده و نخواهم کرد،زیرا به آن اعتقاد راسخ داشته و دارم.برخوردهایی که توقیف و رفع توقیف فیلم «خانه پدری» در محافل سیاسی و رسانه ای ایجاد کرد، گواه صادقی است بر سیاسی بودن درگیری موافقان و مخالفان این فیلم.
جلوگیری از توقیف فیلم ها و دیگر آثار هنری، راه ساده ای دارد که هرگز مدیران سینمایی و هنری و به خصوص وزرای ارشاد در دوره های مختلف،نخواسته و نمی خواهند این راه درست،بدون دردسر و ساده را پیش بگیرند،زیرا اگر چنین کنند و همه چیز بر مداری که باید بچرخد،آنها دیگر دستاویزی نخواهند داشت تا به آن آویزان شوند و حوزه ریاست و کاری خویش را مهم جلوه دهند!
آنچه در خبرها آمده و نقل قول کیانوش عیاری نیز هست،نشان دهنده کوتاه آمدن این کارگردان از مواضع قبلی خویش و پذیرفتن اصلاحاتی است که ۱۰ سال تمام،مدام بر این مواضع اصرار داشت و پایداری می کرد.اگر قرار بود اصلاحات را بپذیرد،چرا ۱۰ سال پیش نپذیرفت تا فیلم به قربانگاه توقیف نرود؟این را می دانیم که عیاری تحت فشار دوستان و سازمان سینمایی تن به این کار داده،اما ای کاش زودتر چنین می کرد تا «خانه پدری» روال عادی اکران را طی می کرد و علاقه مندان نیز با آرامش به دیدن این فیلم می نشستند.
دوباره تکرار می کنم که رفع توقیف و توقیف «خانه پدری» یک بازی سیاسی بود و هست و شاید خواهد بود.جنجال های گسترده رسانه ای که موافقان و مخالفان توقیف و رفع توقیف راه انداختند، کاملا مشخص کرد که پشت پرده خبرهایی هست و دست هایی مانند همیشه از پستو این بازی را هدایت و کنترل می کنند!
پایان این درام از اول هم معلوم بود که به «هپی اند» ختم خواهد شد.منتها عده ای آگاهانه و گروهی ناآگاهانه وارد این درگیری ها که حاصل یک بازی طراحی شده بود شدند و کام خودشان و علاقه مندان سینما را تلخ کردند.
رفع توقیف فیلم کیانوش عیاری از سوی دادستانی تهران که به قول محمد مهدی طباطبایی نژاد با وساطت وزیر ارشاد و تدبیر رییس قوه قضاییه انجام شده،اتفاق خاصی نیست،بلکه یک بازی است که زمان آن به پایان رسیده بود.
گروه های چپ و راست با همراهی برخی از رسانه ها سعی کرده و می کنند ، پایان این بازی را به نفع خود رقم بزنند،برای همین، هر گروه سعی می کند افتخار این رفع توقیف را به نفع خود ثبت کند!کدام افتخار؟!
از نظر نگارنده این رفع توقیف اتفاقی نیست که بشود به خاطر آن سرها را به نشانه افتخار بالا گرفت،بلکه شکست بزرگی است که باید در مقابل آن قامت خم کرد!با این وجود اگر قرار است نهاد، سازمان،گروه یا شخصی به این پیروزی بزرگ!افتخار کند،آن سازمان سینمایی است که این بازی را آغاز کرد و به پایان رساند.
@nasrodinmolla
