دیری نگذشت که نابغه ای به نام چارلی چاپلین پرده سینماها را به تسخیر خود درآورد.باستر کیتون بازیگر بی لبخند نیز از نوابغ دنیای کمدی بود که مقابل دوربین اعجاز می کرد.پس از آنان بازیگرانی مانند لورل و هاردی هنرنمایی خود را آغاز کردند،یک زوج کمدی شیرین که مردم را به سالن سینماها می کشاندند.
سینمای جهان ،از آغاز تا امروز همواره کمدین هایی داشته که مردم را سرگرم کرده و گل خنده بر لبان شان بنشانند.
کمدین ها همواره محبوب مردم بودند.مخاطبان همواره عاشق شیرینکاری آنان بوده،هستند و خواهند بود.یکی از این کمدین های معروف و محبوب ،جری لوئیس است،بازیگری که همیشه می خندید و می خنداند.
سبک کمدی لوئیس منحصر به فرد بود، ترکیبی از حرکات دلقک وار و دیالوگ های فی البداهه شیرین.در دهه های ۵۰ و ۶۰، او یکی از محبوب ترین کمدین ها بود.
زوج دین مارتین خواننده و جری لوئیس ،تماشاگران زیادی را جذب آنان کرد.زوجی متضاد که تضاد رفتاری شان مردم را به خنده وا می داشت.مارتین همواره در نقش عاقلی زرنگ ظاهر می شد و لوئیس سیمای مردی کودن با رفتار کودکانه را به تماشا می گذاشت.این زوج هنری در دهه ۴۰ ،در برنامه های نمایشی شبانه به هنرنمایی پرداخته و مخاطبان را به وجد آوردند.آنان خیلی زود محبوب شده و در استودیوی پارامونت پیکچرز مقابل دوربین سینما رفتند.در سینما هم توانستند با هنرنمایی خود به جایگاه خوبی دست پیدا کنند.پس از بازی در چند فیلم مشترک، آنان از هم جدا شده و هرکدام به راه خود رفتند.جری لوئیس در همان استودیوی پارامونت به کار خود ادامه داد.
اولین فیلمی که بدون مارتین بازی کرد«مجرم ظریف» نام داشت.
جری کار بازیگری را از ۱۶ سالگی با نقش آفرینی در نمایش های کمدی آغاز کرد.
استعداد ذاتی باعث شد خیلی زود به شهرت برسد.وی هنرمندی بود که در عرصه های مختلف فعالیت داشت،ازجمله:نویسندگی،ترانه سرایی،فیلمنامه نویسی،موسیقی،کارگردانی و تهیه کنندگی.
لوئیس در دهه ۱۹۵۰ به خوانندگی هم پرداخت.آهنگ معروف وی در آن زمان«فقط به تو بستگی دارد» نام داشت.
سال ۱۹۶۰ فیلم«پادو» را با بازی خودش تهیه و کارگردانی کرد.وی در فیلم های زیادی چون:«دوست من ایرما»،«عیالوار»،«کشتی را ترک نکن»،«پروفسور دیوانه»،«دنیای دیوانه دیوانه دیوانه»،«بوئینگ بوئینگ»و«دهن گشاد»به هنرنمایی پرداخته است.
جری لوئیس علاوه بر آمریکا در اروپا و در کشورهای دیگر از جمله ایران هم بسیار محبوب بود.محبوبیت او در اروپا بیش از آمریکا بود.
وی در دوران بازیگری خود جوایز زیادی کسب کرده است که از آن میان می توان به جایزه جشنواره ونیز، دوربین طلایی و جایزه اتحادیه منتقدان فیلم لوس آنجلس اشاره کرد.
لوئیس سال ۱۹۸۴ در فیلم«سلطان کمدی»همراه با رابرت دنیرو مقابل دوربین مارتین اسکورسیزی نیزهنرنمایی کرد.
آخرین فیلمی که در آن نقش آفرینی کرد«استخوان های خنده دار»بود که سال۱۹۹۵ ساخته شد.
سبک بازیگری جری را نمی توان با کمدین های پیش از او مقایسه کرد،زیرا خلاقیت هایی در نقش آفرینی های خود داشت که بازی اش را از دیگران متمایز می کرد.
وی علاوه بر اجرای حرکات دلقک وار و مضحک،همواره فی البداهه دیالوگ هایی شیرین بر زبان می آورد که مورد پسند مخاطبان بود.برخی از کمدین ها سعی می کنند حرکات بازیگران کمدی پیش از خود را تقلید کنند تا برای شان موفقیت به ارمغان بیاورد،بعضی نیز به استعداد مادرزادی خود تکیه داشته و دارند و همواره سعی شان بر این بود و هست تا با ابتکار برای خود جایگاهی در سینما به دست آورده و محبوب تماشاگران شوند.جری لوئیس به دسته دوم تعلق داشت.وی خیلی زود سبک بازیگری خود را پیدا کرد و هربار نکته دیگری بر آن افزود.سیمای کودکانه،همراه با حرکات کودن وار موجب شد او کاراکتری جذاب و ماندگار بیافریند که مردم را به خنده وادارد.دیالوگ های لوئیس نیز مخصوص خود او بود.
وی بازیگری صاحب سبک بود که هم بینندگان را سر شوق می آورد و هم نظر منتقدان را به خود جلب می کرد.گاهی در نقش پروفسوری دیوانه هنرنمایی می کرد، گاهی در نقش خدمه مهربان بیمارستان که با شیرینکاری هایش آنجا را بهم می ریخت و گاهی نیز در شمایل فرماندهی که کشتی اش را گم کرده بود ظاهر می شد.جری لوئیس با هر نقشی که روی پرده می آمد،آن نقش ماندگار می شد.
