پروژه‌های ناتمام بسیار
اورسون ولز احتمالا استاد فیلم‌های ناتمام است. شمار کارهای کلاسیک او با پروژه‌هایی که هیچ‌وقت تکمیل نشد، از جمله «سوی دیگر باد»، قابل مقایسه نیست. او فیلمبرداری این فیلم را در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی آغاز کرد، اما قبل از تدوین آن درگذشت. حالا نت فلیکس این فیلم گم‌شده را بازسازی کرده و نمایش جهانی آن را پس از نخستین اکران فیلم در جشنواره فیلم ونیز، در ماه نوامبر شروع خواهد کرد.
مردی که دون کیشوت را کشت
پروژه فیلم تری گیلیام در باره دون کیشوت افسانه‌ای در سال ۲۰۰۰ آغاز شد، اما چند بار به دلایل مختلف کار تعطیل و به تعویق افتاد. مستند «گم‌شده در لا مانچا»که سال ۲۰۰۲ ساخته شده، این وقفه کابوس‌وار را نشان می‌دهد. در گذر سال‌ها، هم بازیگران و هم حتی داستان عوض شد. این فیلم سرانجام امسال در جشنواره فیلم کن نمایش داده شد، اما همه پروژه‌های ناتمام چنین خوش عاقبت نیستند.
فیلمی که هرگز فیلمبرداری نشد
استنلی کوبریک نقشه‌های فوق‌العاده بلند پروازانه‌ای برای ناپلئون بناپارت خودش داشت، اما این پروژه شکست خورد، با آنکه فیلمنامه حاضر و طراحی صحنه و لباس انجام گرفته بود. یکی از دلایلی که تهیه‌کنندگان را پس زد، مشکلات مالی فیلم پرهزینه «واترلو» ساخته سرگئی بوندارچوک بود. تدارکاتی که کوبریک دیده بود به کلی بیهوده نبود. او سال ۱۹۷۵ از برخی مصالح این فیلم برای فیلم دیگرش، «بری لیندون» استفاده کرد.
فیلم مکزیکی آیزنشتاین
در اوایل دهه ۱۹۳۰ میلادی سرگئی آیزنشتاین، کارگردان مشهور، برنامه ساخت فیلمی به نام «زنده باد مکزیک!»در هالیوود را ریخت، اما موفق به این کار نشد. تلاش دوم او برای ساخت فیلمی درباره تاریخ مکزیک هم بی‌نتیجه ماند. آنچه در حقیقت فیلمبرداری شده بود، بعدها در مستندهای مختلفی به کار برده شد.
آخرین فیلم مریلین مونرو
وقتی فیلمبرداری فیلم «یکی باید کوتاه بیاید» در سال ۱۹۶۲ شروع شد، هیچ‌کس نمی‌دانست که این آخرین فیلم مریلین مونرو خواهد بود. کارگردان فیلم از همان اول، گرفتار ستاره فیلم بود چون مریلین مونرو به طور مرتب صحنه فیلمبرداری را ترک می‌کرد. قرار بود لی رمیک جانشین او شود، اما دین مارتین، هنرپیشه نقش اول فیلم، با این کار مخالفت کرد. بعدها مستندی ساخته شد که ۳۷ دقیقه از این فیلم ناتمام را نشان می‌داد.
تجربه با رنگ‌ها
ستاره سرشناس آلمانی، رومی اشنایدر، دیگر ستاره مشهوری است که در پروژه‌ای ناتمام نقش آفرید: فیلم «جهنم» ساخته آنری ژرژ کلوزو (۱۹۶۴). تولید این فیلم از جمله به دلیل حمله قلبی کارگردان به یک کابوس بدل شد. کلوزو بعدها از برخی صحنه‌های هیجان‌انگیز رنگی اشنایدر در فیلم آخرش و نیز یک مستند که در توضیح دلایل ناتمام ماندن فیلم «جهنم» ساخته شده بود، استفاده کرد.
دلقک‌های گریان
فیلم «روزی که دلقک گریه کرد» یکی از اسرارآمیزترین پروژه‌های تاریخ سینماست. این فیلم قرار بود داستانی از آلمان نازی را به شکلی طنزآمیز روایت کند. کارگردان و کمدین آمریکایی این فیلم را سال ۱۹۷۲ ساخت و در آن بازی کرد. این فیلم ساخته شد، اما به دلیل مشکلات قانونی و نارضایتی جری لوییس از نتیجه کار هرگز به نمایش عمومی درنیامد.
خود بزرگ‌بینی
فرانسیس فورد کوپولا نیز روی پروژه‌های گوناگونی کار کرد که هرگز به سرانجامی نرسیدند. از جمله آنها فیلم «کلان‌شهر» در سال ۱۹۸۴ بود، اما فیلمنامه ۲۰۰ صفحه‌ای در باره مجادله یک معمار با شهردار بر سر آینده نیویورک، هرگز به فیلم تبدیل نشد.
رویایی که به حقیقت نپیوست
در دهه ۱۹۸۰، سرجیو لئونه، کارگردان ایتالیایی که با ساخت فیلم‌های حماسی بیگانه نبود ،مثل فیلم «روزی روزگاری در آمریکا» ، می‌خواست فیلمی در باره نبرد آلمان‌ها برای فتح لنینگراد در جنگ جهانی دوم بسازد. این فیلم هرگز ساخته نشد، زیرا کارگردانش سال ۱۹۸۹ در سن ۶۰ سالگی درگذشت.
رویاهای پرپر شده
حتی آلفرد هیچکاک، استاد دلهره و نامعلومی، هم نتوانست تمام پروژه‌ها و ایده‌های خود را عملی کند. در اواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی، او برای ساخت فیلم «ضامنی برای قاضی نیست» با بازی آدری هپبورن برنامه‌ریزی کرد. این فیلم درباره یک قاضی بود که به قتل یک روسپی متهم شده بود، اما مشکلاتی وجود داشت. هنرپیشه نقش اول کنار کشید و هیچکاک این پروژه را رها کرد و سراغ پروژه دیگری رفت.
منبع:دویچه وله
