مجری توانا کسی است که سواد لازم درباره موضوع برنامه، جذابیت و خوش بیانی را همزمان داشته باشد، در غیر این صورت نمی‌تواند موفق باشد. در گذشته‌ای دور و نه چندان دور، مجریان مسوولیت اعلام برنامه‌های تلویزیون را داشتند، اما امروزه در دنیا چنین چیزی کمتر دیده می‌شود. در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز تا همین چند سال پیش مجریان برنامه‌ها را اعلام می‌کردند. تعدادی بسیار معدود از مجریان به واسطه توانایی که در اجرای برنامه و جذب مخاطب داشتند تا چند دهه توانستند روی آنتن باشند.
بی‌شک و بی‌هیچ گفت‌وگویی، اسماعیل میرفخرایی یکی از این مجریان و گل سر سبد آن در تلویزیون ایران است. وی دانشمندی بی‌ادعا، ادیبی مودب، سخنوری بی‌نظیر، برنامه‌سازی ماهر و یک مجری توانا و جذاب است که برای او در ایران نظیری وجود نداشته و نخواهد داشت. این حقیقتی است که باید گفت و بارها تکرار کرد.
اولین بار که چهره متبسم، جذاب و دوست داشتنی او را دیدم، نوجوانی بیش نبودم. میرفخرایی در آن زمان در تلویزیون تازه تاسیس دولتی ایران اعلام برنامه می‌کرد. همین زمان کمی که روی قاب تلویزیون ظاهر می‌شد، برای او کافی بود تا در دل بیننده جا باز کند که کرد. بعدها که ساخت و اجرای برنامه «دانش» به عهده او گذاشته شد، آنچنان توانا و گیرا این برنامه را اجرا کرد که مخاطب خاص و عام را پای گیرنده‌ها نشاند. برنامه‌های علمی برای هر مخاطبی جذاب نیست، اما میرفخرایی توانایی آن را داشت و دارد که هر نوع برنامه ای،حتی علمی را برای مخاطب جذاب کند. جای او در تلویزیون بسیار خالی است و صد البته دیگر پر نخواهد شد.
برنامه «با طبیعت» او نیز جذابیت‌های خاص خود را داشت با مخاطبان انبوه. میرفخرایی تمام توان خود را برای اجرای برنامه به کار می‌گرفت، آنچنانکه برنامه جزیی از وجود او می‌شد. برای همین بیننده هم به خوبی این مسئله را درک می‌کرد و مشتری پر و پا قرص برنامه‌هایش می‌شد. میرفخرایی هم با خودش رو راست بود، هم با مردم، این یکی از رمزهای موفقیت او همین مهم بود. برنامه‌های گفت و گو محور یکی از سنگین‌ترین برنامه‌ها هستند، اما اگر یک مجری توانا و دانشمند، چون میرفخرایی اجرای آن را به عهده بگیرد، جذاب و دیدنی از کار در می‌آید که بیننده هم با دقت آن را پیگیری می‌کند.
دانش این مجری توانا و تکرار نشدنی، به روز است و هیچ گاه از قافله دانش اندوزی جا نمانده و انشاءالله نخواهد ماند. متاسفانه در تلویزیون دیگر مجری توانایی که حتی یک در هزار توانایی میرفخرایی را داشته باشد، وجود ندارد و این گونه که پیداست هرگز وجود نخواهد داشت. اسماعیل میرفخرایی زمانی که دانشجو بود، در آزمون تلویزیون تازه تاسیس دولتی شرکت کرد و موفق شد. او پله اول تا آخر نردبان ترقی را یک نفس طی کرد و به قله رسید.
برخی مجریان تازه به دوران رسیده، می‌خواهند یک شبه راه صد ساله را طی کنند که این محال است، یعنی بدون داشتن توانایی محال است. بسیاری از مجریان به خود می‌بالند که مقابل شخص مهمی نشسته و با او گفت و گو می‌کنند، اما این قضیه درباره اسماعیل میرفخرایی معکوس بود و این مهمان‌ها بودند که به خود می‌بالیدند در مقابل چنین مجری توانایی نشسته‌اند. وی در تمام دورانی که به اجرای برنامه پرداخت، هرگز پای از گلیم ادب بیرون ننهاد و احترام مهمان و مخاطب را همیشه نگه داشت. چهره جذاب، صدای گرم، دانش و توانایی بالقوه و بالفعل او هر کدام سحری بودند که با آن مخاطبان را محسور می‌کرد.
میرفخرایی یک استاد است، هم در زمینه تولید و برنامه‌سازی و هم اجرا، باید از توانایی‌های او بهره گرفت و جوانان جویای نام و توانا را آموزش داد تا در آینده برنامه سازانی توانا و مجریانی ماهر داشته باشیم. مسوولان صدا و سیما باید بیش از هر کس و هر چیز قدردان او باشند و از او بخواهند که توانایی‌هایش را برای آموزش جوانان به کار گیرد. باید از میرفخرایی خواهش کنند و زیر پایش فرش قرمز بگشایند تا بیاید بر همه برنامه‌های تلویزیون نظارت کرده و راه درست برنامه‌سازی و اجرا را به همه نشان دهد تا از مقصد که همان جذب مخاطب است دور نیفتند.
میرفخرایی دانشمند بی‌ادعایی است و عاشق آموختن، مطمئن باشید اگر چنین دعوتی از او به عمل آید و شان و احترامش را نگه دارند، با روی باز پذیرفته و تمام توان خود را برای بهبود کار، به کار می‌گیرد.
اسماعیل میرفخرایی خلبان توانایی است که می‌داند چگونه هواپیمای تلویزیون را کنترل و سالم به مقصد برساند. مجریان امروز تلویزیون، اکثرشان از اجرای درست عاجزند و حتی نمی‌توانند یک متن خوانی ساده داشته باشند. اجرا، یک هنر و فن است، بنابراین تنها هنرمند و دانشمندی چون استاد میرفخرایی می‌تواند در این عرصه موفق باشد.
احترام استاد میرفخرایی بر همه واجب است، پس باید همیشه و در همه حال به او و توانایی‌هایش احترام گذاشت.
